• کمبود اعتبارات عمرانی و تسهیلات بانکی

• عدم بررسی و پیش بینی وضعیت آینده بازار کالاهای تولیدی کنونی

• • • عدم مطالعه جامع منطقه برای مکان یابی نواحی صنعتی روستایی

  (( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

• کمبود تخصصهای مختلف علمی در بخش صنایع تبدیلی

• مشکل تامین زمین مناسب برای ایجاد نواحی صنعتی روستایی

• کمبود نیروی متخصص وکارآمد در روستا

• عدم همکاری برخی از دستگاه های اجرایی

• موانع توسعه صنعتی روستاها،عرضه نهاده ها،بازاریابی –تقاضا

ازطرف دیگر براساس تحقیقات میدانی انجام شده در سال ۱۹۹۴در۷۸کشور جهان که بانک وست مینیستر انگلستان انجام داد،مشکلات اصلی صنایع کوچک و متوسط درکشورهای مختلف عمدتا حول۱۲مورد زیر بیان شد:
مباحث مالی،تشریفات قانونی و طولانی بودن گردش قوانین ،قوانین کارگری،بازاریابی و فروش تولیدات صنایع کوچک،فناوری و فرسودگی ماشین آلات،کمبود نیروی انسانی ماهر،ضعف مدیریتی،عدم اجرای قوانین، عدم حمایتهای بین المللی از صنایع کوچک،وجود قوانین غیر منطقی و باز دارنده توسعه صنایع کوچک،مالیات های باز دارنده و ضد توسعه صنایع کوچک،کمبوداطلاعات ونبودنظامهای اطلاع رسانی کارآمد(نبی زاده ،۱۳۷۹ ،۷۲۹).
مجمع جهانی صنایع کوچک و متوسط در هندوستان ،اهم مشکلات صنایع کوچک درکشورهای توسعه یافته و در حال توسعه را بدین شرح بیان کرده است:
موانع فرهنگی و عدم شناخت اهمیت صنایع کوچک ،دید محدود و غلط افراد دولتی و سیاستگذاران،ضعف مدیریتها و ناتوانی کارآفرینان در انجام رقابتهای سالم و فراگیر ،کمبود نیروی انسانی مهارت دیده در صنایع کوچک ،فرسودگی و ناکارآمد بودن فناوری های موجود درکشورها،نامتناسب بودن سازمانهای موجود با اهداف توسعه ، کمبود سرمایه و توان مالی،ناتوانی حضور مستمر در بازارهای جهانی ،عدم اجرای قوانین در کشورها،فقدان انجمن ها و تشکل های صنعتی فعال وکارآمد در کشورها(مولایی،۱۳۸۲،۳۱).
سازمان صنایع کوچک ایران مشکلات خاص صنایع کوچک و متوسط در ایران را به شرح زیر تقسیم بندی می کند:
۱-ضعف نهادهای جمعی و تشکل های حرفه ای که بتوانند واحدهای کوچک را در زمینه اتخاذ راهکارهای مناسب راهنمایی کنند.وجود این گونه نهادها به ویژه در فراهم آوردن زمینه های لازم برای دستیابی به بازارهای صادراتی الزامی است.
۲-وجود محدودیتهای مختلف در دستیابی به تسهیلات اعتباری و وام های بانکی با توجه به این واقعیت که مبالغ زیادی از این گونه تسهیلات در اختیار واحدهای بزرگ قرار می گیرد.
۳-عدم دسترسی به اطلاعات صحیح وکافی در زمینه های مختلف از جمله نوع و میزان سرمایه گذاری،انتخاب مکان و ماشین آلات مناسب،اطلاع از قراردادهای فرعی و پیمانکاری با واحد های بزرگ و اطلاع از تغییرات فناوری.
۴-محدود بودن تجربه و توانایی های اکثر مدیران واحدهای کوچک به امر مستقیم تولید و نداشتن توانمندی های لازم در امور مدیریت یک کسب وکار سودآور
۵-فراهم نبودن زمینه برای آموزش و ایجاد مهارت در نیروی کار به دلیل نرخ بالای جا به جایی شغلی خصوصا در زمینه نیروهای توانمند و متخصص.در این زمینه می توان به مشکلات ناشی از قانون کار برای واحد های کوچک نیز اشاره کرد.
۶- نبود نظام پشتیبانی از کارآفرینی و نوآوران.
۱-۲-۱۳- ضوابط و معیارهای استقرار صنایع
هیات وزیران در جلسه مورخ ۱۵/۱۲/۱۳۷۸ بنا به پیشنهاد سازمان محیط زیست و به استناد تبصره (۲)ماده(۱۳)قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا ضوابط و معیارهای استقرار را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده ۱- طبقه بندی و تعیین گروه صنایع
صنایع با توجه به فرایند تولید به شرح ذیل طبقه بندی می شوند:
۱-صنایع غذایی ۲- صنایع نساجی ۳- صنایع چرم ۴- صنایع فلزی۵- صنایع کانی غیر فلزی ۶- صنایع شیمیایی۷- صنایع دارویی ۸- صنایع برق و الکترونیک ۹- صنایع سلولزی ۱۰- صنایع کشاورزی ۱۱-صنایع ماشین سازی
صنایع بر اساس شدت وضعف آلودگی و دیگر مسائل زیست محیطی در گروه هایی با مشخصات زیر قرار می گیرند:
ماده ۲- تعاریف
الف ) صنایع این گروه مجاز می باشند تا در مناطق صنعتی یا تجاری مشخص شده در داخل محدوده های مصوب طرحهای توسعه عمران شهری- روستایی استقرار یابند.
محدوده های مصوب شهری و روستایی:
۱-محدوده مصوب شهری عبارتست از حسب مورد آخرین محدوده طرح جامع و هادی مصوب شهر و اضافه محدوده های بعد مصوبه آنها.
۲-محدوده روستایی عبارتست از محدوده آخرین طرح هادی یا بهسازی روستایی.(محیط زیست ،۱۳۸۲)
تبصره- در مواردی که نقاط روستایی فاقد طرحهای فوق باشند محدوده روستایی توسط وزارت جهاد سازندگی به استناد ماده (۹)آیین نامه احداث بنا و تاسیسات در خارج از محدوده و حریم تعیین می شود.
ب) صنایع این گروه مجازند در خارج از محدوده شهرها مشروط به رعایت حداقل ۲۰۰متر از مراکز مسکونی،درمانی و آموزشی و ۱۰۰متری مراکز نظامی و انتظامی و رعایت حریم رودخانه ها و قنوات دایر استقرار یابند.رعایت کلیه حریم های قانونی و ضوابط حوزه استحفاظی الزامی است.
سکونتگاه ها:عبارتست از کلیه شهر ها،روستاها و مجتمع های زیستی که دارای حداقل ۲۰ خانوار ساکن می باشند.
ج)صنایع این گروه مجازند در مناطق صنعتی و با رعایت حداقل فاصله ۵۰۰متر از محدوده سکونتگاه ها و مراکز آموزشی و درمانی و رعایت حریم قانونی جاده استقرار یابند.
مناطق صنعتی:
مناطق صنعتی عبارتست از محدوده ای که بوسیله ارگانهای ذی ربط جهت استقرا
ر صنایع در نظر گرفته شده است.اینگونه مناطق در طرحهایی نظیر ناحیه ای و توسعه یکپارچه روستایی تعیین می گردد.
ه-صنایع این گروه مجازند خارج از محدوده قانونی هر شهر با رعایت فواصل لازم از مراکز حساس صورت بگیرند.
و-محل پیشنهادی جهت استقرار صنایع این گروه با توجه به فرایند تولید،توپوگرافی منطقه،شرایط اقلیمی ظرفیت قابل تحمل محیط زیست،جهت بادهای غالب،گسترش شهری و سایر شاخص های زیست محیطی توسط سازمان حفاظت محیط زیست مورد بررسی کارشناسی قرار گرفته و اعلام نظر خواهد گردید.
تبصره ۱- جابجایی عناوین صنعتی در گروه های مختلف با توجه به آلودگی های حاصل و نحوه خنثی سازی آنها انجام خواهد شد.
تبصره۲- استقرار صنایع در اراضی مستعد کشاورزی منطبق با قوانین و مقررات مربوط مستلزم کسب موافقت وزارت کشاورزی می باشد.
تبصره ۳- درکلیه موارد موافقت با ایجاد صنایع (از هر نوع)رعایت ضوابط و کاربریها ومنطقه بندی های مصوب صنعتی حسب مورد طرح های جامع و هادی شهری،هادی روستایی،طرحهای جامع ناحیه ای و طرح های کالبدی منطقه الزامی می باشد.
ماده ۳-ضوابط عمومی استقرار صنایع:
۱-ملاک تشخیص جمعیت شهرها و روستاها،آخرین سرشماری مرکز آمار ایران است.
۲-در چارچوب ضوابط شهرکهای صنعتی،احداث هر نوع واحد تولیدی و صنعتی به استثنای صنایع گروه(و)در داخل شهرکها مشروط به اینکه شهرک دارای طرح زون بندی استقرار فضای سبز و سیستم مرکزی تصفیه فاضلاب باشد بلامانع است.
۳-این ضوابط نمی توانند ناقص مصوبات قانونی از قبیل طرح تعادل صنعت و کشاورزی در استانهای گیلان و مازندران و ممنوعیت در محدوده ۱۲۰ کیلومتری تهران و ۵۰ کیلومتری اصفهان ونظایر آن باشد.
ماده ۴-در موارد استثنایی که امکان اجرای ضوابط استقرار در استان وجود نداشته باشد مراتب در کمیته ای استانی مرکب از نمایندگان ادارات کل صنایع،معادن وفلزات،حفاظت محیط زیست،مسکن وشهرسازی،سازمان مدیریت و برنامه ریزی،نفت ،نیرو،جهاد کشاورزی و استانداری(معاون عمرانی)مورد بررسی قرار گرفته و با در نظر گرفتن مواردی از قبیل فرایند تولید،توپوگرافی منطقه ،شرایط اقلیمی،ظرفیت قابل تحمل محیط زیست و جهت بادهای غالب به طور موردی اتخاذ تصمیم می نمایند.دبیر خانه کمیته مذکور در اداره کل حفاظت محیط زیست استان می باشد.
ماده ۵-نظر به اهمیت تامین هوای پاک در شهرها و مناطق مسکونی کشور،از استقرار صنایع مواد آلودگی هوا در جهت باد غالب به سوی این مناطق خودداری شود.
ماده ۶-چنانچه واحد تولیدی و صنعتی در فهرست یکی از شهرها و روستاهای مندرج در این ضوابط اشاره شده باشد به منظور تعیین کد جدید و با تطبیق آن با کدهای موجود،موضوع در کمیته ای به مسئولیت سازمان حفاظت محیط زیست و با مشارکت نماینده تام الاختیار ارگان ذی ربط صادرکننده جواز مطرح وتصمیم گیری خواهد شد.(اینترنت)
فصل دوم
روش شناسی تحقیق
۲-۱- روش تحقیق و مراحل آن
۲-۱-۱- روش تحقیق