زهره خسروی و همکاران ، (۱۳۹۰).در این پژوهش که به بررسی رابطه ی سبک های دلبستگی، بخشش و تعارضات زناشویی در زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرج بود. یافته ها نشان داد که میان سبک های دلبستگی، تعارضات زناشویی و بخشش رابطه ای معنادار وجود دارد. هم چنین، میزان تعارضات زناشویی در زوج هایی که سبک دلبستگی هر دوی آن ها ایمن است کم تر و میزان بخشش در آن ها بیش تر از زوج هایی است که سبک های دلبستگی هر دوی آن ها ناایمن و یا سبک دلبستگی یکی از آن ها ایمن و دیگری ناایمن است.

طرحواره های ناسازگار اولیه اثر منفی بر رضایت زناشویی دارند (آریتی و بمپوراد ،۲۰۰۷). بک و، در پژوهشی به رابطه معنادار طرحواره های ناسازگار اولیه و از هم پاشیدگی خانوادگی اشاره کردند (۲۰۰۸).

در پژوهشی که توسط یانگ و همکاران انجام شد، آن ها دریافتندکه در زوجین، علاوه بر طرحواره های اولیه که به روابط زناشویی وارد می‌شوند، در روابط فعلی نیز طرحواره هایی شکل می گیرند، چنان که در روابط دو نفرنیازهای طرحواره ی اولیه برآورد نشود و یا ‌طرحواره‌ی اولیه باطرحوارهی فعلی ناهماهنگ باشد، موجب ناسازگاری بین زوجین و در نهایت طلاق می شود.در پژوهشی دیگر، نتایج

نشان داد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه شکست با اعتماد و قابل پیش‌بینی بودن شریک زندگی و همچنین بین ‌طرحواره‌ی ناسازگارمحرومیت هیجانی و نقص با نزدیکی، اعتماد و صمیمیت زوجین، رابطه منفی وجود دارد. همچنین ‌طرحواره‌ی ناسازگار اولیه محرومیت هیجانی و نقص، پیش‌بینی کننده روابط صمیمی و عاشقانه کمتردر زوجین می‌باشد

ذوالفقاری، فاتحی زاده و عابدی)۱۳۸۷(در پژوهشی که جهت تعیین رابطه ی بین طرحواره های ناسازگار اولیه با ابعاد صمیمیت زناشویی دربین ۷۰ نفر (۳۵ زوج) از زوجین شهر اصفهان انجام دادند، نتایج به دست آمده از تحلیل داده ها نشان دادند که بین طرحواره های ناسازگار اولیه با ابعاد صمیمیت زناشویی همبستگی منفی و معنی داری وجود دارد، یعنی هرچه طرحواره ها ناسازگارتر می‌شوند، صمیمیت زناشویی کاهش می‌یابد.

جمع بندی پژوهش ها

پژوهش های انجام شده در زمینه رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های عشق ورزی با تعارضات زناشویی نشان می‌دهد که تاکنون تاثیردو متغیر پیش بین طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های عشق ورزی با ابعاد تعارضات زناشویی مورد بررسی قرار نگرفته است.

فصل سوم : روش پژوهش

پژوهش حاضر از نوع توصیفی و مدل همبستگی است و در این پژوهش رابطه همبستگی بین متغیرها مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

روش تجزیه و تحلیل

به منظور توصیف و خلاصه داده ها از روش آمار توصیفی نظیر شاخص‌های گرایش مرکزی و پراکندگی و به منظور استنباط دربارۀ فرضیه‌ها از تحلیل رگرسیون چندمتغیره استفاده خواهد شد.

جامعه آماری

جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان متاهل زن و مرد دانشگاه آزادکرج که در سنین۲۰ تا ۴۰ سال قرار دارند انتخاب شد.

نمونه آماری

برای انتخاب آزمودنی‌ها از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای استفاده خواهد شد. ۱۱۰ نفر زن و ۱۱۰ نفر مرد متاهل انتخاب می شود که با این روش مجموعاً ۲۲۰ نفر از بین افراد متاهل انتخاب می‌گردد.

روش اجراء

جمع‌ آوری اطلاعات توسط در پائیز ۱۳۹۳ انجام گرفت. نمونه آماری شرکت کنندگان از بین دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد،انتخاب شد و پس از ارائه توضیحات لازم ، پرسشنامه‌ها در اختیار آن ها قرار گرفت.

ابزارهای پژوهش

پرسشنامه تعارضات زناشویی

یک ابزار ۴۲ سؤالی است که برای سنجیدن تعارض زناشویی بر مبنای تجربیات بالینی توسط ثنایی (۱۳۷۹) ساخته شده است . این پرسشنامه هفت بعد از تعارضات زناشویی را می سنجد که عبارتند از : کاهش همکاری، کاهش رابطه جنسی، افزایش واکنش هیجانی، افزایش جلب حمایت فرزندان، افزایش رابطه فردی با خویشاوندان خود، کاهش ر ابطه خانوادگی با خویشاوندان همسر و دوستان و جدا کردن امور مالی از یکدیگر . این پرسشنامه از روایی محتوای خوبی برخوردار است .

پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرانباخ برای کل این پرسشنامه روی یک گروه ۳۰ نفری برابر ۹۴ ۰/۰ و برای ۷ خرده مقیاس آن ‌به این شرح به دست آمد : کاهش همکاری ۷۰ ۰/۰ ، کاهش رابطه جنسی ۷۲ ۰/۰ ، افزایش واکنش هیجانی ۷۳ ۰/۰ ، افزایش جلب حمایت فرزند ۸۱ ۰/۰ ، افزایش رابطه فر دی با خویشاوندان خود ۷۵ ۰/۰ ، کاهش رابطه خانوادگی با خویشاوندان همسر و دوستان ۶۹ ۰/۰ ، جدا کردن امور مالی از یکدیگر ۶۸ ۰/۰ هر سؤال ‌بر اساس مقیاس ۵ گزینه ای لیکرت تنظیم شده است که متناسب با پاسخ ها، نمرات۱ تا ۵ به آن ها اختصاص می‌یابد که در این ابزار نمره بیشتر به معنی تعارض بیشتر و نمره کمتر به معنی رابطه بهتر است

پرسشنامه طرحواره یانگ (YSQ)

این پرسشنامه توسط یانگ (۱۹۹۹) ‌بر مبنای‌ مشاهدات بالینی برای شناسایی پانزده طرحواره ناسازگار اولیه تهیه شد. نسخه اولیه پرسشنامه توسط صاحبی و حمیدپور (۱۳۸۴) به فارسی برگردانده شده است. پرسشنامه دارای ۷۵ سؤال است که هر سؤال در طیف لیکرت به صورت شش گزینه‌ای از کاملاً غلط (نمره ۱) تا کاملاً درست (نمره ۶) پاسخ داده می‌شود. این ابزار ۱۵ طرحواره ناسازگار اولیه را در ۵ حوزه «طرد و بریدگی»، «خودگردانی و عملکرد مختل»، «محدودیت‌های مختل»، «دیگر جهت‌مندی» و «گوش به زنگی بیش از حد و بازداری» شناسایی می‌کند. اولین پژوهش جامع راجع به ویژگی‌های روان‌سنجی این پرسشنامه توسط اسمیت، جوینر، یانگ و تلچ (۱۹۹۵، به نقل از یانگ و همکاران) انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد که برای هر طرحواره ناسازگار اولیه، ضریب القایی از ۸۳/۰ (برای طرحواره خود تحول نیافته/ گرفتار) تا ۹۶/۰ (برای طرحواره نقص / شرم) به دست آمده و ضریب آزمون ـ بازآمون در جمعیت غیربالینی بین ۵۰/۰ تا ۸۲/۰ بود. همچنین این پرسشنامه با مقیاس‌های ناراحتی روان‌شناختی، احساس ارزشمندی، آسیب‌پذیری شناختی نسبت به افسردگی و نشانه‌شناسی اختلالات شخصیت، روایی همگرا و افتراقی خوبی نشان داده است. روایی همزمان آزمون از طریق محاسبه ضریب همبستگی آن با آزمون تعارض زناشویی (براتی وثنایی، ۱۳۷۹) به دست آمد، که این ضریب (۵۱/۰=r) در سطح ۰۱/۰< p معنادار بود. درنهایت ضریب همسانی درونی پرسشنامه از طریق محاسبه ضریب آلفای کرانباخ، برای کل پرسشنامه برابر ۹۴/۰ و برای پنج حوزه آن ‌به این شرح به دست آمد: طرد بریدگی ۹۱/۰، خودگردانی و عملکرد مختل ۹۰/۰، محدودیت‌های مختل ۷۳/۰، دیگر جهت‌مندی ۶۷/۰ و گوش به زنگی بیش از حد و بازداری ۷۸/۰ در این پرسشنامه نمره بالاتر نشان‌دهنده ناسازگارتر بودن طرحواره‌ها و نمرات پایین‌تر به معنی سالم‌تر بودن طرحواره‌هاست.

پرسشنامه سبک نگرش به عشق (LAS)