. همان:البقره/۱۰۵؛الحشر/۱۱؛البینه/۶؛الاحزاب/۷۳٫ ↑
. همان: البینه/۶٫ ↑
. «هدف این بود که خداوند مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را(از مؤمنان جدا سازد و آنان را)عذاب کند، و خدا رحمت خود را بر مردان و زنان باایمان بفرستد خداوند همواره آمرزنده و رحیم است! همان: الاحزاب/۷۳٫ ↑
. «اى اهل کتاب! شما هیچ آیین صحیحى ندارید، مگر اینکه تورات و انجیل و آنچه را از طرف پروردگارتان بر شما نازل شده است، برپا دارید. ولى آنچه بر تو از سوى پروردگارت نازل شده،(نه تنها مایه بیدارى آن ها نمى‏گردد، بلکه)بر طغیان و کفر بسیارى از آن ها مى‏افزاید. بنابراین، از این قوم کافر،(و مخالفت آن ها،)غمگین مباش! آن ها که ایمان آورده‏اند، و یهود و صابئان و مسیحیان، هر گاه به خداوند یگانه و روز جزا، ایمان بیاورند، و عمل صالح انجام دهند، نه ترسى بر آن هاست، و نه غمگین خواهند شد.» همان: المائده/۶۸-۶۹٫ ↑

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

. طباطبائی،محمّد حسین،المیزان فی تفسیر القرآن،۶/۶۷٫ ↑
. «افراد باایمان نباید به جاى مؤمنان، کافران را دوست و سرپرست خود انتخاب کنند و هر کس چنین کند، هیچ رابطه‏اى با خدا ندارد(و پیوند او بکلّى از خدا گسسته مى‏شود)مگر اینکه از آن ها بپرهیزید(و به خاطر هدفهاى مهمترى تقیّه کنید). خداوند شما را از(نافرمانى)خود، بر حذر مى‏دارد و بازگشت(شما)به سوى خداست. »القرآن الکریم: آل عمران/۲۸٫ ↑
. و اگر این سبب زایل گردد، نهیی وجود ندارد. چرا که قرآن کریم به پیروانش امر می کند که به اهل کتاب نیکی کنند و مادامی که اذیّت و آزاری نسبت به مسلمانان از طرف ایشان رخ نداده است. «لَّا یَنْهَئکمُ‏ُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقَاتِلُوکُمْ فىِ الدِّینِ وَ. . . » همان: الممتحنه ی/۸-۹٫ ↑
. «الظَّالِمُون‏یَأَیهَُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ الْیهَُودَ وَ النَّصَارَى أَوْلِیَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ وَ. . . »«اى کسانى که ایمان آورده‏اید! یهود و نصارى را ولّى(و دوست و تکیه‏گاه خود،)انتخاب نکنید! آن ها اولیاى یکدیگرند و کسانى که از شما با آنان دوستى کنند، از آن ها هستند خداوند، جمعیّت ستمکار را هدایت نمى‏کند(ولى)کسانى را که در دلهایشان بیمارى است مى‏بینى که در(دوستى با آنان)، بر یکدیگر پیشى مى‏گیرند، و مى‏گویند:«مى‏ترسیم حادثه‏اى براى ما اتفاق بیفتد(و نیاز به کمک آن ها داشته باشیم!)»شاید خداوند پیروزى یا حادثه دیگرى از سوى خود(به نفع مسلمانان)پیش بیاورد و این دسته، از آنچه در دل پنهان داشتند، پشیمان گردند!»القرآن الکریم: المائده/۵۱-۵۲٫ ↑
. طبری،ابوجعفر محمّد بن جریر؛جامع البیان فی تفسیر القرآن،۶/۱۸۰٫ ↑
. زمخشرى، محمود؛الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل‏، ۱/۶۴۲٫ ↑
. القرآن الکریم: البقره/۴۱٫ ↑
. همان: البقره/۸۸-۹۱٫ ↑
. همان: البقره/۱۰۵، آل عمران/۷۰/۱۱۲،النساء/۱۵۵-۱۵۶، المائده/۴۱/۶۴٫ ↑
. طباطبائی،محمّد حسین،المیزان فی تفسیر القرآن،۲/۲۲۲- ۲۲۵؛محلى، جلال الدین/سیوطى‏،جلال الدین،تفسیر الجلالین‏،۱۷٫ ‏ ↑
. سمرقندی، ابونصرمحمّد بن مسعود بن عیاش، تفسیرالعیاشى،۱/۴۹،ح ۶۹٫ ↑
. سیوطى، جلال الدین، ‏الدر المنثور فى تفسیر بالمأثور، ۱/۸۸٫ ↑
. مى‏گویند: «آن از طرف خداست!»با اینکه از طرف خدا نیست، و به خدا دروغ مى‏بندند در حالى که مى‏دانند! »القرآن الکریم: آل عمران/۷۵٫ ↑
. «یا مى‏گویید: «ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط، یهودى یا نصرانى بودند»؟! بگو: «شما بهتر مى‏دانید یا خدا؟!(و با اینکه مى‏دانید آنها یهودى یا نصرانى نبودند، چرا حقیقت را کتمان مى‏کنید؟)»و چه کسى ستمکارتر است از آن کس که گواهى و شهادت الهى را که نزد اوست، کتمان مى‏کند؟! و خدا از اعمال شما غافل نیست. » همان: البقره/۱۴۰٫ ↑
. زحیلی، وهبه بن مصطفی؛ التفسیرالمنیرفی العقیده والشریعه و المنهج،۱/۳۲۴٫ ↑
. «اى اهل کتاب ! چرا درباره ابراهیم، گفتگو و نزاع مى‏کنید(و هر کدام، او را پیرو آیین خودتان معرفى مى‏نمایید)؟! در حالى که تورات و انجیل، بعد از او نازل شده است! آیا اندیشه نمى‏کنید؟! شما کسانى هستید که درباره آنچه نسبت به آن آگاه بودید، گفتگو و ستیز کردید چرا درباره آنچه آگاه نیستید، گفتگو مى‏کنید؟! و خدا مى‏داند، و شما نمى‏دانید. ابراهیم نه یهودى بود و نه نصرانى بلکه موحّدى خالص و مسلمان بود و هرگز از مشرکان نبود. سزاوارترین مردم به ابراهیم، آنها هستند که از او پیروى کردند، و(در زمان و عصر او، به مکتب او وفادار بودند همچنین)این پیامبر و کسانى که(به او)ایمان آورده‏اند(از همه سزاوارترند)و خداوند، ولىّ و سرپرست مؤمنان است.» القرآن الکریم:آل عمران/۶۵-۶۸٫ ↑
. «آیا هنگامى که مرگ یعقوب فرا رسید، شما حاضر بودید؟! در آن هنگام که به فرزندان خود گفت: «پس از من، چه چیز را مى‏پرستید؟»گفتند: «خداى تو، و خداى پدرانت، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق، خداوند یکتا را، و ما در برابر او تسلیم هستیم.» همان: البقره/۱۳۳٫ ↑
. القرآن الکریم: البقره/۱۳۶٫ بگویید: «ما به خدا ایمان آورده‏ایم و به آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و پیامبران از فرزندان او نازل گردید، و(همچنین)آنچه به موسى و عیسى و پیامبران(دیگر)از طرف پروردگار داده شده است، و در میان هیچ یک از آنها جدایى قائل نمى‏شویم، و در برابر فرمان خدا تسلیم هستیم(و تعصبات نژادى و اغراض شخصى، سبب نمى‏شود که بعضى را بپذیریم و بعضى را رها کنیم. ↑
. «(به خاطر آورید)هنگامى که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونى آزمود. و او به خوبى از عهده این آزمایشها برآمد. خداوند به او فرمود: «من تو را امام و پیشواى مردم قرار دادم!»ابراهیم عرض کرد: «از دودمان من(نیز امامانى قرار بده!)»خداوند فرمود: «پیمان من، به ستمکاران نمى‏رسد!(و تنها آن دسته از فرزندان تو که پاک و معصوم باشند، شایسته این مقامند)» همان: البقره/۱۴۰؛آل عمران/۶۵؛البقره/۱۲۴٫ ↑
. «(به یاد آورید)زمانى را که ابراهیم گفت: «پروردگارا! این شهر[مکّه‏]را شهر امنى قرار ده! و من و فرزندانم را از پرستش بتها دور نگاه دار! پروردگارا! آنها[بتها]بسیارى از مردم را گمراه ساختند! هر کس از من پیروى کند از من است وهرکس نافرمانى من کند،تو بخشنده ومهربانى! » همان: ابراهیم/۳۵-۳۶٫ ↑
. «پروردگارا! ما را تسلیم فرمان خود قرار ده! و از دودمان ما، امتى که تسلیم فرمانت باشند، به وجود آور! و طرز عبادتمان را به ما نشان ده و توبه ما را بپذیر، که تو توبه‏پذیر و مهربانى!» القرآن الکریم:البقره/۱۲۸٫ ↑
.«آیینى را براى شما تشریع کرد که به نوح توصیه کرده بود و آنچه را بر تو وحى فرستادیم و به ابراهیم و موسى و عیسى سفارش کردیم این بود که: دین را برپا دارید و در آن تفرقه ایجاد نکنید! و بر مشرکان گران است آنچه شما آنان را به سویش دعوت مى کنید! خداوند هر کس را بخواهد برمى‏گزیند، و کسى را که به سوى او بازگردد هدایت مى‏کند.». همان:آل عمران/۶۸،الشوری/۱۳٫ ↑
. «جز افراد سفیه و نادان، چه کسى از آیین ابراهیم،(با آن پاکى و درخشندگى،)روى‏گردان خواهد شد؟! ما او را در این جهان برگزیدیم و او در جهان دیگر، از صالحان است.» همان:البقره/۱۳۰٫ ↑
. «. . .(اهل کتاب)گفتند: «یهودى یا مسیحى شوید، تا هدایت یابید!»بگو: «(این آیینهاى تحریف شده، هرگز نمى‏تواند موجب هدایت گردد،)بلکه از آیین خالص ابراهیم پیروى کنید! و او هرگز از مشرکان نبود! بگویید: «ما به خدا ایمان آورده‏ایم و به آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهیم و. . . و پیامبران(دیگر)از طرف پروردگار داده شده است، و در میان هیچ یک از آنها جدایى قائل نمى‏شویم، و در برابر فرمان خدا تسلیم هستیم(و تعصبات نژادى و اغراض شخصى، سبب نمى‏شود که بعضى را بپذیریم و بعضى را رها کنیم.)اگر آنها نیز به مانند آنچه شما ایمان آورده‏اید ایمان بیاورند، هدایت یافته‏اند و اگر سرپیچى کنند، از حق جدا شده‏اند و خداوند، شر آنها را از تو دفع مى‏کند و او شنونده و داناست. رنگ خدایى(بپذیرید! رنگ ایمان و توحید و اسلام)و چه رنگى از رنگ خدایى بهتر است؟! و ما تنها او را عبادت مى‏کنیم. بگو:«آیا درباره خداوند با ما محاجه مى‏کنید؟!درحالى که او،پروردگار ما و شماست و. . . » همان:البقره/۱۳۴-۱۴۱٫ ↑
. زحیلی، وهبه بن مصطفی؛ تفسیر الوسیط، ۱/۶۱٫ ↑
. طنطاوی، محمد؛ بنواسرائیل فی القرآن و السنه، ۱۵۸-۱۵۹٫ ↑
. «و او و لوط را به سرزمین(شام)- که آن را براى همه جهانیان پربرکت ساختیم- نجات دادیم!» القرآن الکریم: الانبیاء/۷۱٫ ↑
. «و او و لوط۸را به سرزمین(شام)- که آن را براى همه جهانیان پربرکت ساختیم- نجات دادیم ! » همان: الانبیاء/۷۱٫ ↑
. طباطبائی،محمّد حسین،المیزان فی تقسیر القرآن، ۱۴/۳۰۳٫القرآن الکریم:العنکبوت/۲۶٫ ↑
. طبرسی،فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۷/۸۸٫ ↑
. القرآن الکریم: الأعراف/۱۳۷٫ ↑
.«اى قوم من، به زمین مقدسى که خدا برایتان مقرر کرده است داخل شوید و بازپس‏مگردید که زیان دیده باز مى‏گردید.» القرآن الکریم: المائده/۲۱٫ ↑
. «موسى۷به قومش گفت: از خدا مدد جویید و صبر پیشه سازید که این زمین از آن خداست و به هر کس از بندگانش که بخواهد آن را به میراث مى‏دهد. و سرانجام نیک از آن پرهیزگاران است..» همان: الأنبیاء/۱۰۵-۱۰۶٫ ↑
.کتاب مقدس: ۲سموئیل،۷/۴-۱۶٫جالب توجه است که در کتاب مقدس وعده ی الهی مبنی بر بندگی نمودن برای خدا بوده و ساخت خانه ی خدا نیز توسط بنده ی پاک خدا که تا قیامت سلطنت خواهد نمود(حضرت اسماعیل ۷و خاندان وی تا محمّد۶)صورت می پذیرد. ↑
. القرآن الکریم:الأعراف/۱۶۷- ۱۶۸٫ ↑
. طباطبائی،محمّد حسین،المیزان فی تقسیر القرآن،۸/۲۹۷٫ ↑
. القرآن الکریم: الأسراء/۱۰۴٫ ↑
. همان: الأسراء/۷٫ ↑
. کتاب مقدس: ۲سموئیل،۷/۴-۱۶٫القرآن الکریم:البقره/۱۲۷؛ ابراهیم/۳۷٫ ↑
. قطب،سید؛ فی ظلال القرآن،۴/۶۳۳٫ ↑
. «و گفتند: «هرگز آتش دوزخ، جز چند روزى، به ما نخواهد رسید.»بگو: «آیا پیمانى از خدا گرفته‏اید؟!- و خداوند هرگز از پیمانش تخلف نمى‏ورزد- یا چیزى را که نمى‏دانید به خدا نسبت مى‏دهید»؟!آرى، کسانى که کسب گناه کنند، و آثار گناه، سراسر وجودشان را بپوشاند،آنها اهل آتشند و جاودانه در آن خواهند بود.»القرآن الکریم:آل عمران/۲۳-۲۴٫ ↑
. طبق نظر اکثر مفسرین منظور از(سیئه)، شرک به خداوند است. آوردن عبارت(احاطت به خطیئته)بلافاصله بعد از آن در واقع بدین معنی اشاره دارد که گناه چنانچه صاحب و فاعل آن را در بر گیرد تمام وجود و سراسر قلب وی را احاطه می کند به طوریکه او را از ایمان محروم ساخته و مانع از جاری شدن حق بر زبان او می گردد. آلوسى، محمود، روح المعانى فى تفسیر القرآن العظیم‏،۱/۳۰۶٫سیوطی،جلال الدین،الدر المنثور فی تفسیر بالمأثور،۱/۸۵٫ ↑
.(و از طرف دیگر موضوع «تحابط»که گناه طاعت را محو کند و از بین ببرد باطل و دلیل بر بطلان آن دلالت کرده است)طبرسی،فضل بن حسن،مجمع البیان فی تفسیر القرآن،۱/۲۹۳-۲۹۴٫ ↑