چن، شیوو و یو لین ۲۰۰۳، در مقاله «بازنگری یک روش جدید بر اساس پراکندگی وزن‌ها در تحلیل پوششی داده‌ها»، معتقدند در مقاله‌ای که اخیراً توسط بال و همکارانش با عنوان یک روش جدید بر اساس پراکندگی وزن‌ها در تحلیل پوششی داده‌ها ارائه شده است یک مدل DEA که ضرایب تغییرات (CVs) وزن‌های ورودی و خروجی را ترکیب می‌کند، پیشنهاد شده است که برای بهبود قدرت تمیز دهی DEA و تعادل وزن‌های ورودی و خروجی بکار گرفته می‌شود. نویسندگان در این مقاله یادآور می‌شوند که وزن‌های ورودی و خروجی در DEA از بعدها و واحدهای متفاوت هستند. وزن‌های با بعد و واحدهای متفاوت نمی‌توانند به سادگی جمع زده شده میانگین گیری شوند. به عبارت دیگر مدل DEA شامل CVs از وزن‌های ورودی ـ خروجی است که از آن به عنوان مدل CVDEA نام می‌برند، در صورتیکه داده‌های ورودی و خروجی برای حذف بعد و واحد خود نرمال سازی نشده باشند، این بی‌معنی خواهد بود. مدل CVDEA می‌تواند زمانی که یک تبدیل مقیاس برای یک ورودی یا خروجی انجام می‌گیرد، تغییرات کار آیی قابل توجهی را ایجاد کند و ممکن است جواب‌های بین موضعی چندگانه‌ای را به خاطر غیر خطی بودن تولید کند که این عموماً به نتایج ارزیابی متفاوت منجر می‌شود. بر اساس این نتایج معلوم می‌شود که مدل CVDEA دارای ایرادهای جدی در متن خود می‌باشد و در کاربردهای آن برای ارزیابی کار آیی می‌بایست محتاطانه عمل کرد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

لی و سوون ۲۰۰۴، در مقاله «تلفیق دو روش DEA و AHP برای رتبه‌بندی واحدهای سازمانی با داده‌های فازی» ، معتقدند اندازه‌گیری کار آیی و رتبه‌بندی واحدهای مختلف یک سازمان یا مقایسه عملکرد سازمان‌های مشابه به منظور ایجاد یک محیط رقابتی می‌تواند نقش مهمی در بالا بردن سطح بهره‌وری سازمان‌ها داشته باشد. تاکنون روش‌های زیادی برای رتبه‌بندی واحدهای فازی ارائه شده است. در این مقاله از تلفیق دو روش DEA و AHP بازه‌ای برای رتبه‌بندی اعداد فازی مثلثی (ذوزنقه‌ای) با بهره گرفتن از برش‌های α می‌پردازند. آن‌ها وزن متغیرهای شناسایی شده را ابتدا با بهره گرفتن از مدل AHP مشخص نموده و سپس این متغیرهای را به عنوان نهاده و ستاده وارد مدل DEA ورودی محور نموده‌اند و با انجام مطالعه موردی برای یک بانک، به این نتیجه رسیده‌اند که مدل تلفیقی برآوردی، از کار آیی بیشتری نسبت به تک تک مدل‌های DEA و AHP برخوردار است.
فریز و تاکی^[۴۹] ۲۰۰۴ ،بااستفاده از اطلاعات اماری سالهای ۲۰۰۰ تا ۱۹۹۳ مربوط به ۲۸۹ بانک از ۱۵ کشور اروپای شرقی با روش پارامتری آماری و با بهره گرفتن از تابع هزینه ترانسلوگ کارایی بانکها را مورد بررسی قرار داده اند . در تابع هزینه مورد تخمین ، هزینه کل متغیر وابسته و وام ها بعنوان ستانده ، سپرده ها بعنوان نهاده ، سرانه هزینه پرسنلی قیمت نهاده هستند. نتایج مطالعه بیانگر این بود که استونی ، قزاقستان ، لیتوانی ، لتونی ، اسلواکی و اسلونی کشورهای با میانگین کارایی بالا ( ۸۶% - ۷۵% ) ، تردامی ، مجارستان و لهستان کشورهای میانگین کارایی متوسط ( ۶۸% - ۶۲% ) و بلغارستان ، مقدونیه ، رومانی ، روسیه و جمهوری چک و اکراین کشورهای با میانگین کارائی پایین ( ۵۹% - ۴۲% ) می باشند.
بونین ، حسن و واچتل^[۵۰] ۲۰۰۴ ،با گرداوری اطلاعات ۱۰ بانک از ۶ کشور بلغارستان ، جمهوری چک ، کرواسی ، مجارستان ، لهستان و رومانی طی سالهای ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۲ با روش بارامتری آماری و با بهره گرفتن از تابع هزینه ترانسلوگ به بررسی کارایی بانکها پرداخته اند. در تابع هزینه مورد تخمین هزینه کل ( مجموع هزینه های بهره ای و غیر بهره ای ) متغیر وابسته ، وام های کل ، سپرده های کل ، دارایی های جاری کل و سرمایه گذاری جاری کل بعنوان ستانده مخارج غیر بهره ای به دارایی های ثابت کل و مخارج بهره ای به سپرده های کل به عنوان نماینده قیمت نهاده ها هستند نتایج مطالعه بیانگر این بود که میانگین کارایی بانک ها ۸۸% است.
بکالی^[۵۱] ۲۰۰۴ ،با بهره گرفتن از اطلاعات آماری سالهای ۲۰۰۰ – ۱۹۹۹ با نگرش واسطه ای در روش پارامتری آماری با بهره گرفتن از تابع هزینه ترانسلوگ و همچنین روش ناپارامتری به مطالعه کارایی صنعت بانکداری اروپا پرداخته است نتایج این مطالعه بیانگر این بود که متوسط کارایی براساس روش پارامتری ۸۵% و روش ناپارامتری ۸۲% است و و تفاوت معناداری بین نتایج وجود ندارد.
دوو و سن چه ۲۰۰۵، در مقاله «تحلیل کار آیی DEA با بهره گرفتن از DMU ایده‌آل» سال ۲۰۰۵، معتقدند عملکرد واحدهای تصمیم‌گیری را می‌توان از دو دیدگاه مختلف اندازه‌گیری کرد: خوش‌بینانه و بدبینانه، که به این ترتیب، دو کار آیی مختلف برای هر DMU به دست می‌آید: بهترین کار آیی نسبی و بدترین کار آیی نسبی. در روش متعارف تحلیل پوشش داده‌ها (DEA) فقط بهترین کار آیی نسبی در نظر گرفته می‌شود. در اینجا این بحث مطرح می‌شود که هر دو کار آیی نسبی را باید با هم در نظر گرفت، و هر رویکردی که فقط یکی از آن‌ها را در نظر گرفته باشد، دچار سو گیری خواهد بود. این مقولات مورد بحث این مقاله است و در این مقاله، پیشنهاد می‌شود که هر دو کار آیی را در قالب یک بازده ادغام کنیم که عملکرد کلی هر DMU را اندازه‌گیری می‌کند. برای انجام این کار از یک DMU مجازی به نام DMU ایده‌آل (IDMU) استفاده می‌شود.
کاسمیدو و همکاران ۲۰۰۶، اثر خصوصیات خاص بانک، شرایط کلان اقتصادی و ساختار بازار مالی روی سودآوری بانک‏های تجاری انگلستان را طی سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۲ بررسی کردند و نشان دادند که رابطه مثبتی بین کفایت سرمایه و سودآوری وجود دارد.
گلوس ۲۰۰۶، عوامل تعیین‌کننده حاشیه سود بانک‌هایی در آمریکای لاتین را بررسی کرد. او نشان داد که گستردگی شعب به خاطر نرخ سود بیشتر با بی‏کفایتی مدیریت و نیاز به اندوخته بیشتر رابطه دارد.
ونگ و چن ۲۰۰۶، اثر عوامل داخلی و خارجی (خصوصیات بانک، متغیرهای کلان مالی و ساختار مالی) بانک‏های صنعت بانکداری ماکائو را طی مدت ۱۵ سال را بررسی کردند. درنتیجه نشان دادند که :۱) سرمایه بانک تاثیر مثبتی بر سودآوری دارد. ۲) دارایی‏ها بر عملکرد بانک اثر منفی دارد به علاوه، بانک‏هایی که شبکه سپرده‌گذاری بزرگی دارند به سود بیشتری از شبکه‏های کوچکتر دست نمی‏یابند. درنتیجه در رابطه با متغیرهای کلان اقتصادی، فقط نرخ تورم رابطه زیادی با عملکرد بانک‏ها دارد آنها به رابطه مثبت بین تورم و سودآوری بانک پی بردند.
لافوند و لانگ ۲۰۰۶، در مقاله «تحلیل حساسیت مدل CCR اصلاح شده با بهره گرفتن از تحلیل رویه‌ای» ، معتقدند که یکی از مباحث مهم و جالب در تحلیل پوششی داده‌ها (DEA)، تحلیل حساسیت و تحلیل پایداری واحد تصمیم گیرنده (DMU) تحت ارزیابی می‌باشد. DMU های کار آ مهم‌ترین بخش DEA هستند، چون آن‌ها سازنده مرز کار آیی می‌باشند. در این مقاله یک روش تحلیل حساسیت برای DMU های کار آی واقع در اشتراک ابر صفحه قوی و ابر صفحه ضعیف در مدل CCR اصلاح شده بیان می‌شود. برای اندازه‌گیری میزان دقیق کار آیی DMU های واقع برابر صفحه ضعیف یا DMU هایی که کار آیی آن‌ها نسبت به ابر صفحه ضعیف تعیین می‌شود مرز را اصلاح می‌کنند.
سروش نالچیگر، بابک سهراب و تولو ۲۰۰۶، در مقاله «اعمال محدودیت‌های کنترل وزن نسبی ورودی‌ها و خروجی‌ها در مدل‌های DEA» سال ۲۰۰۶، معتقدند تحلیل پوششی داده ­ها DEA یک تکنیک برنامه ریزی خطی جهت مقایسه و ارزیابی کار آیی واحدهای تصمیم گیرنده مشابه است. این تکنیک دارای محدودیت‌هایی نیز می‌باشد که از آن جمله می‌توان به عدم کنترل وزن شاخص‌ها و همچنین عدم رضایت مدیریت از اوزان بدست آمده ورودی‌ها و خروجی‌ها اشاره کرد. جهت رفع محدودیت‌های ذکر شده، در این تحقیق رویه­ای پیشنهاد شده است که در آن ابتدا نرخ اهمیت ورودی‌ها و خروجی‌ها طبق نظر کارشناسان و با بهره گرفتن از AHP بدست می‌آید. این نرخ‌ها به عنوان «وزن نسبی» شاخص‌ها فرض شده و با دو رویکرد متفاوت به صورت «محدودیت‌های کنترل وزن نسبی» هر شاخص به مدل تحلیل پوششی داده‌ها افزوده می‌شوند. در رویکرد اول وزن ورودی‌ها و خروجی‌های واحد تحت بررسی به گونه ­ای بدست می‌آیند که وزن نرمالیزه شده آن‌ها با اهمیت نسبی مد نظر کارشناسان به طور دقیق برابر شود. اما در رویکرد دوم وزن شاخص‌ها از مدل به گونه‌ای بدست می‌آیند که «وزن نسبی» آن‌ها با تقریب‌های مختلف با اهمیت مدنظر کارشناسان مطابقت داشته باشد. جهت روشن شدن این رویکردها از یک مثال عددی نیز استفاده شده است.
اندرسون ۲۰۰۷، بنیاد روش­های غیر پارامتری در ارزیابی کار آیی در سال ۱۹۵۷ با کار فارل^[۵۲] گذاشته شد. این روش در سال ۱۹۷۸ به وسیله چارنز، کوپر و رودز بر اساس مدل‌های برنامه‌ریزی ریاضی توسعه یافت و عنوان تحلیل پوششی داده‌ها گرفت و به عنوان روشی کارآمد برای ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم گیرنده مطرح گردید. در ادامه توسعه تحلیل پوششی داده‌ها، مفهوم بسیار مهم بازده به مقیاس^[۵۳] در سال ۱۹۸۴ به وسیله بنکر، چارنز و کوپر در مدل‌های DEA در نظر گرفته شد. به دنبال این شروع طی دو دهه گذشته مقالات، گزارشات تخصصی و همچنین کاربردهای موفق متعددی از این روش گزارش شده و در نشریات معتبر جهان به چاپ رسیده است به طوری که اکنون تحلیل پوششی داده‌ها به عنوان ابزاری کارآمد برای ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم گیرنده در خدمت مدیران، مطرح است. در این رابطه سایت اینترنتی^[۵۴] DEA در دانشگاه واریک انگلستان به وسیله امروز نژاد طراحی شده است. این سایت حاوی اطلاعات جامعی از تحلیل پوششی داده‌هاست.
میهالسس (۲۰۰۸)، به بررسی ریسک و نوآوری در بانکداری الکترونیک یپرداختند. آن ها نشان دادند که مهمترین انگیزه بانک­ها از ارائه خدمات الکترونیکی کاهش هزینه­ های عمومی از دو روش حداقل کردن هزینه انجام تراکنش­ها و کاهش تعداد شعب مورد نیاز است.
مالهوتر، سینگ (۲۰۰۹) ،به بررسی تأثیر بانکداری الکترونیکی بر عملکرد و ریسک در صنعت بانکداری کشور هند پرداختند. آن ها نشان دادند که بانک های اینترنتی بزرگتر، سودآورتر و کارآمدتر از بانک های غیر اینترنتی (سنتی) می­باشند. بانک­های اینترنتی دارای دارایی هایی با کیفیت بالاتر بوده و با هزینه های پایین تری مدیریت می شوند.
یانگ و چنگ (۲۰۰۹) ؛ به بررسی مقایسه­ ای ارائه خدمات بانکداری الکترونیکی به مصرف کنندگان جوان در دو کشور چین و ایالات متحده آمریکا پرداختند. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق عوامل مؤثر بر توسعه بانکداری الکترونیکی تنوع محصولات، کاهش هزینه­ها، ارائه ۲۴ ساعته خدمات و افزایش بهره­وری و کارآمدی بانکداری بوده و سهولت به عنوان فایده اصلی بانکداری الکترونیکی برای مشتریان و کاهش هزینه­ها فایده اصلی آن برای بانک­ها معرفی گردیدند.
بوردلیئو و گراهام (۲۰۱۰) به ارزیابی تأثیر نگهداری دارایی های نقد شونده بر سودآوری بانک­ها برای نمونه ای از بانک­های آمریکا و کانادا در بازه زمانی ۱۹۹۷-۲۰۰۹ با بهره گرفتن از مدل گشتاورهای تعمیم یافته GMM پرداختند. نتایج نشان می دهد که سودآوری بانک هایی که دارایی های نقد شونده بیشتری نگهداری می کنند، بهبود یافته است اما با اینحال نگهداری بیش از حد این دارایی­ ها در یک نقطه، با کاهش سودآوری بانک همراه است.
بتن و کامیل (۲۰۱۰)، به بررسی تجارت الکترونیکی بر توسعه بانکداری پرداختند. در این تحقیق چشم­اندازهای اقتصادی بانکداری الکترونیکی شناسایی و فواید آن در مقایسه با سیستم موجود بررسی گردید. نتایج بیانگر آن بود که بانکداری الکترونیکی، فرصتی برای بانک­ها است که به دلیل ناآگاهی مردم در کشوربنگلادش، میزان بهره ­برداری مردم از آن خدمات بسیار پایین است.
مگنوس^[۵۵] (۲۰۱۰ )، عملکرد بانک های غنا در سال ۲۰۰۷ را به روش DEA و با نگرش واسطه ای ارزیابی می کند. جامعه آماری این تحقیق ۲۲ بانک شامل ۳ بانک دولتی و ۸ بانک خصوصی و۱۱ بانک خارجی می باشد. نهاده های تحقیق ، سپرده ها و هزینه های کلی هستند در حالیکه وام ها ، صورت حساب های خریداری شده ، مطالعات مشکوک الوصول ، بدهی و سرمایه گذاری ها مثل سهام ، اوراق قرضه و حواله های دولتی ستاده های تحقیق می باشد.
باسل ۲۰۱۰، در مقاله‌ای با عنوان «مقایسه نظری ـ تجربی از کاربردهای DEA در ارزیابی عملکرد سازمان‌ها ، سعی نموده است تا مستند به مرور ادبیات موضوعی مربوط به عنوان تحقیق، با بهره گرفتن از مقایسه تئوریکی برخی تحقیقات تجربی انجام شده در مورد کاربرد DEA در ارزیابی عملکرد سازمان‌ها، به ارائه یک نوآوری تئوریکی برگرفته از نتایج تحقیقات مذکور پرداخته شود. بر این اساس نتایج تحقیقات تجربی اشاره شده، مورد مقایسه تئوریکی برگرفته از نتایج تحقیقات مذکور پرداخته شود. بر این اساس نتایج تحقیقات تجربی اشاره شده، مورد مقایسه تئوریکی قرار گرفته و شباهت‌ها و تفاوت‌هایشان استخراج شده‌اند. در بخش شباهت‌ها به سه مورد: توانایی تفکیک نتایج ارزیابی عملکرد واحدهای مختلف سازمانی از طریق DEA، تحلیل پوششی داده‌ها روش مناسبی برای سنجش میزان کار آیی واحدهای سازمانی و میزان کار آیی از نظر مالکیت سازمان‌ها و در بخش تفاوت‌ها نیز به سه مورد: مدل تعالی سازمانی معیاری مناسب جهت ارزیابی عملکرد، برتری مدل CCR نسبت به سایر مدل‌های DEA برای ارزیابی عملکرد، نوع مالکیت و بالاخره نتایج متفاوت دیگر بیان شده از جانب محققان دیگر اشاره شده است.
مونتینو (۲۰۱۲) ؛ به شناسایی عوامل مؤثر بر نقدینگی بانک به وسیله یک مدل رگرسیون چندگانه (بیش از یک پانل) در بانک­های تجاری رومانی طی سال­های قبل از بحران به صورتی جداگانه از سال­های بحران ۲۰۰۸-۲۰۱۰ پرداخت. نتایج بیانگر آن بود که بحران، تغییرات قابل توجهی را بر ساختار عوامل تعیین کننده نقدینگی بانک به ارمغان می ­آورد.
سلمان (۲۰۱۳) ؛ به بررسی وضعیت نقدینگی و ریسک نقدینگی مؤسسات مالی اسلامی با بهره گرفتن از سه شاخص نقدینگی شامل نسبت دارایی­ های نقدشونده به کل دارایی­ ها، نسبت تأمین مالی به سپرده­ها، عدم تطابق سررسید دارایی­ ها و بدهی­هادر سراسر کشورهای اسلامی و مقایسه آنها با بانک­های متعارف پرداخت. نتایج بیانگر آن است که مدل کسب وکار بانک­های اسلامی در طول زمان در حال تغییر و در حال حرکت در جهت دستیابی به ریسک نقدینگی بیشتر می­باشد.
سلیمان و همکاران (۲۰۱۳) ؛ به بررسی چگونگی مدیریت نقدینگی بانک­های اسلامی در پاسخ به تغییرات به وجود آمده در مالزی با بهره گرفتن از داده ­های پانل پویا برای ۱۷ بانک اسلامی و بر اساس متغیرهای داخلی و خارجی پرداختند.یافته­های تحقیق ثابت کرد که متغیرهای کنترلی اقتصاد کلان رفتار بانکداری اسلامی در مدیریت تقدینگی را تحت تأثیر قرار داده و مدیریت نقدینگی توسط عوامل مشخص بانکی و چرخه اقتصادی شکل گرفته­اند.
آقبادا و اسوژی (۲۰۱۳) به بررسی تأثیر مدیریت نقدینگی و عملکرد بانکداری در نیجریه پرداختند. نتایج بیانگر آن است که مدیریت نقدینگی کارآمد یک بانک به صورت قابل توجهی تحت تأثیر سرمایه بکار گرفته شده در آن بانک بوده و تأثیری مثبت بر روی سودآوری آن دارد.
Al-Haschimi - 2007 عوامل تعیین‌کننده حاشیه نرخ بهره خالص بانک در ۱۰ کشور SSA را مطالعه کرد. او نشان داد که ریسک اعتباری و بی‏کفایتی‏های عملیاتی به تغییر حاشیه سود خالص منجر شده است می‌باشد.
۲-۹-۳- جمع بندی پیشینه تحقیق
با وجود افزایش مطالعات مربوط به عملکرد و بهره وری در صنعت بانکداری ، هنوز تعریف روشن و جامعی از داده ها و ستانده ها در این صنعت وجود ندارد ولذا دیدگاه های متفاوتی در خصوص نحوه منظور کردن و یا تعیین نمودن نهاده ها و ستانده ها در بانک ها و موسسات مالی وجود دارد که دو نگرش واسطه ای و تولیدی مهمترین آنها می باشد .
برای تعیین الگو وپارامترهای ورودی و خروجی ،ضمن بررسی مطالعات پیشین و میزان فراوانی داده ها و ستاده ها در آنها ، میزان دسترسی به اطلاعات و متناسب بودن آنها برنامه عملیاتی بانک مد نظر قرار گرفت و در نهایت دیدگاه تولیدی در این مطالعه برای ارزیابی عملکرد بانک در نظر گرفته شد . همچنین داده های تحقیق به منظور جمع بندی تحقیقات انجام شده پیرامون موضوع مورد مطالعه، تحقیقات انجام شده قبلی در داخل و خارج از کشور، به همراه مدل مورد استفاده، متغیرهای مورد مطالعه و نتایج تحقیق در جدول ۲-۱ آورده شده است.
جدول ۲-۱ تحقیقات داخلی و خارجی انجام شده