۴-۲-۲-۳ پازل رمز نگاری شده (کاربر) ………………………………………………………………. ۲۱
۵-۲-۲-۳ سایر راه حل های رمز نگاری نشده ……………………………………………………. ۲۱
۳-۳ حملات DOS به شبکه های ۸۰۲.۱۱، شامل لایه ی MAC و لایه های بالاتر …………… ۲۲
۱-۳-۳ اقدامات متقابل ………………………………………………………………………………………………………. ۲۳
۱-۱-۳-۳ فیلترینگ …………………………………………………………………………………………….. ۲۳
۲-۱-۳-۳ سیستم های شناسایی نفوذ ………………………………………………………………… ۲۳
۴-۳ اقدامات متقابل در لایه ی MAC با بهره گرفتن از لایه ی فیزیکی ………………………………………. ۲۳
۱-۴-۳ شناسایی ایستگاه از طریق ویژگی های سیگنال …………………………………………………… ۲۴
۴- نتیجه گیری ……………………………………………………………………………………………………………………………… ۲۵
۵- مراجع ………………………………………………………………………………………………………………………………………… ۲۷
۱- تشریح مسئله
ظهور شبکه های بی سیم، مجموعه ای از مشکلات امنیتی را به همراه آورد. سهولت استفاده و قیمت های پایین شبکه های مبتنی بر ۸۰۲.۱۱ سبب گسترش وسیع استفاده از آن شده است، اما در گسترش شبکه های بی سیم، در درجه ی اول باید آسیب پذیری های مربوط به دسترسی غیر مجاز و نقض محرمانگی رسیدگی گردد]۲ [. واسط انتقال که توسط همه ی کاربران شبکه به اشتراک گذاشته می شود، راهی جذاب برای حملات به سرویس های بی سیم را ارائه می کند]۲,۸,۹[. شبکه های بی سیم به دلیل طبیعت داده پراکنی خود، نسبت به حملات DOS آسیب پذیرند. حملات DOS گونه از حملات هستند که قابلیت دسترسی را هدف قرار می دهند و تلاش می کنند از دسترسی کاربران مجاز به شبکه جلوگیری نمایند]۴[.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

شکل ۱- دیاگرام داده پراکنی شبکه های بی سیم
تجهیزات تخصصی و یا مهارت های بالای خاصی برای از کار انداختن شبکه های بی سیم از طریق حمله ی DOS نیاز نیست، تعداد زیادی آسیب پذیری در ۸۰۲.۱۱ وجود دارد که در سال های اخیر به صورت تجربی نشان داده شده است]۴[.
۱-۱ انواع فریم در شبکه های ۸۰۲.۱۱]۴[
سه نوع فریم (بسته) در شبکه های ۸۰۲.۱۱ وجود دارد: فریم های مدیریتی، کنترلی و داده. هر نوع فریم شامل زیر فریم هایی نیز می شود. فریم های مدیریتی برای مدیریت شبکه و پذیرش کنترل، به کار گرفته می شوند، فریم های کنترلی برای کنترل دسترسی و فریم های داده برای حمل داده به کار می روند. در حملات DOS از فریم های مدیریتی خاصی استفاده می گردد]۴[. بنابراین در بین این سه نوع فریم، فریم های مدیریتی بیشتر مورد بررسی قرار خواهند گرفت.

شکل ۲ - نمایش لایه های OSI در فریم ۸۰۲.۱۱
شکل ۳- انواع فریم ها در ۸۰۲.۱۱
۲-۱ تقسیم بندی شبکه های ۸۰۲.۱۱
شبکه های بی سیم به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند : شبکه های مبتنی بر زیر ساخت (Wlan, Cellular net,…) و شبکه های بدون زیرساخت (ad-hoc net) ]2[. شبکه های سیار ad-hoc دارای معماری شبکه ای خود سازماندهی شده می باشند. این حالت زمانی رخ می دهد که مجموعه ای از گره های سیار، توسط رابط شبکه ی بی سیم، یک شبکه ی موقتی بدون هیچ زیرساخت و یا مدیریت متمرکز ایجاد نمایند. بر اساس تعریف IETF (Internet Engineering Task Force) ]1[، شبکه های بی سیم ad-hoc سیستمی خودگردان از روتر های سیار هستند که از طریق پیوند های بی سیم به یکدیگر متصل شده اند]۱[. توپولوژی شبکه های بی سیم ممکن است به دفعات و بدون پیش بینی تغییر کند]۱[.
شکل ۴ - شبکه های مبتنی بر زیر ساخت (تصویر بالا) و شبکه های بدون زیرساخت (تصویر پایین)
۱-۲-۱ شبکه های بدون زیرساخت
خصوصیات شبکه های ad-hoc (توپولوژی پویا، بدون زیرساخت بودن، گنجایش پیوند های متفاوت و…) ریشه ی بسیاری از مسائل هستند. پهنای باند محدود، انرژی محدود، هزینه بالا و امنیت، برخی از مشکلاتی هستند که اینگونه شبکه ها با آن مواجه می شوند]۱[. حملات DOS تلاش می کنند تا منابع انرژی اندک این شبکه ها را مصرف کنند]۱[. به دلیل اینکه منابع انرژی شبکه های ad-hoc محدود است، استفاده از راه های سنگین مانند PKI (Public Key Infrastructure) موثر نیستند]۱[. به دلیل خصوصیت های ویژه ی شبکه های ad-hoc، مسیر یابی، جنبه ای مهم در این شبکه ها محصوب می گردد. بین گره های شبکه امکان وجود چندین راه مجزا وجود دارد، در نتیجه مسیریابی چند مسیره می تواند به صورت آماری، محرمانگی تبادل پیام ها را بین منبع و مقصد بالا ببرد. ارسال داده های محرمانه از طریق یک مسیر، به حمله کننده این امکان را می دهد تا تمام داده ها را دریافت کند، اما ارسال آن به صورت چند قسمتی در مسیر های متفاوت، استحکام محرمانگی را بالاتر می برد، به دلیل اینکه این کاملا غیر ممکن است که، تمام قسمت های پیامی را که تقسیم شده و در مسیر های متفاوت موجود بین منبع و مقصد ارسال شده را به دست آورد]۱[. با توجه به ویژگی ها، شبکه های بی سیم بدون زیر ساخت علاوه بر نیاز به غلبه بر مسائلی که با آن روبرو می گردد باید برای مقابله با حملات DOS احتمالی نیز آمادگی داشته باشد، و عدم وجود زیر ساخت در این زمینه مسائلی را پیش خواهد آورد.
۲-۲-۱ شبکه های مبتنی بر زیرساخت
در شبکه های مبتنی بر زیر ساخت، تمام AP ها (نقاط دسترسی) فریم های beacon را در فاصله های زمانی ثابتی ارسال می کنند. کاربران برای شناسایی AP هایی که در محدوده ی آن ها هستند به بسته های beacon گوش می دهند. به همین ترتیب فریم های درخواست Prob نیز توسط ایستگاه ها (گره ها) به طور مداوم برای جستجوی شبکه های بی سیم موجود تولید می گردند. ایستگاه ها به وسیله ی آدرس MAC خود شناسایی می شوند. هنگامی که یک AP فریم Prob را دریافت می کند، با فریم Prob دیگر پاسخ آن را ارسال می کند، که بسیار شبیه فریم beacon بوده و شامل اطلاعات مورد نیاز موجود در BSS (Basic Service Set) است. تنها تفاوت آن در این است که beacon شامل نقشه ی نشانه گذاری ترافیک (Traffic Indication Map – TIM) می باشد. TIM نشان می دهد که برای کدام یک از ایستگاه هایی که جهت صرفه جویی در مصرف انرژی به خواب رفته اند، بسته هایی در بافر AP در انتظار است. بعد از شناسایی یک BSS موجود، یک ایستگاه باید برای برخورداری از امتیازات بیشتر توسط AP احراز هویت گردد. بنابراین درخواست ها و پاسخ های احراز هویت تبادل می شوند. زمانی که سیستم احراز هویت باز (بدون احراز هویت – آزاد) جایگزین کلید اشتراک گذاری شده در WEP (Wired Equivalent Privecy) شده باشد، احراز هویت به دست آمده ضعیف است و پس از آن نیاز است تا توسط ۸۰۲.۱۱i تکمیل گردد. یک ایستگاه می تواند توسط چند AP احراز هویت شده باشد، اگرچه باید در یک زمان فقط با یک AP در ارتباط باشد. پس از احراز هویت، فریم درخواست ها و پاسخ های برقراری ارتباط برای ایجاد ارتباط تبادل می شوند]۴[.
۳-۱ فریم های نقض احراز هویت
فریم های قطع احراز هویت، فریم هایی هستند که برای بازگشت به حالت اول احراز هویت نشده، مرتبط نشده، تبادل می گردند. فریم های قطع ارتباط نیز برای بازگشت به حالت احراز هویت شده، مرتبط نشده، به کار می روند. هیچ کدام از فریم های مدیریتی از طریق رمزنگاری محافظت نمی گردند، در نتیجه هر ایستگاهی می تواند چنین فریم هایی را ارسال کند]۴[.
۴-۱ دسترسی به کانال
۸۰۲.۱۱ DCF (Distributed Coordination Function) یک مکانیسم دسترسی به کانال بر پایه ی CSMA/CA است. در حالت عادی ایستگاه ها، در حالت دریافت قرار دارند، به واسطه ی بسته های دریافتی در صف انتقال یک ایستگاه، به حالت ارسال، تغییر حالت داده و یک مقدار عقب کشیدن (backoff) تصادفی که توسط مقدار متغیر خاص ایستگاه CW (Contention Window)، محدود شده، انتخاب کرده و شروع به اتصال به کانال می کند. ماژول CCA (Clear Channel Assessment) برای تعیین وضعیت کانال به کار می رود . زمانی که CCA اعلام می کند که رسانه ی انتقال، بی کار است، ایستگاه برای مقدار زمانی به اندازه ی DIFS (Distributed Inter-Frame Space) صبر می کند، اگر کانال به اندازه ی DIFS بی کار ماند، ایستگاه (یا AP) اندازه ی backoff خود را برای هر بازه ی زمانی که حس کرد کانال بی کار است، کاهش می دهد. پس از پایان شمارنده ی backoff، فرستنده بسته های RTS (Request-To-Send) را برای گرفتن کانال و اعلام آمادگی برای آغاز ارسال به گیرنده، ارسال می کند. دریافت کننده با یک بسته ی CTS (Clear To Send) پاسخ ارسال کننده را می دهد، سپس فرستنده فریم های داده را ارسال می کند. استفاده از فریم های RTS/CTS در ۸۰۲.۱۱ اختیاری است و فریم های داده می توانند بدون استفاده از آن ها، ارسال شوند. در این تبادل، گیرنده و فرستنده، زمانی به اندازه ی SIFS (Short Inter-Frame Space)، برای شروع ارسال فریم صبر می کنند، اگر ارسال با شکست مواجه شود، اندازه ی فعلی CW دو برابر شده و فرستنده سعی می کند با تکرار کامل زنجیره، بسته را مجددا ارسال کند]۴[.
شکل ۵ - نمودار زمانی انتظار
شکل ۶ - نمودار زمانی ارسال فریم
هر فریم شامل یک فیلد مدت زمان برای تعیین پیش بینی مدت زمان (بر اساس میکرو ثانیه) پایان موفق دست دهی در حال انجام است که NAV (Network Allocation Vector) را در هر یک از ایستگاه های همسایه به روز می کند. دسترس کانال تا انقضای NAV به تعویق می افتد]۴[.
شکل ۷- انتظار برای دسترسی به کانال
۵-۱ PLCP
فریم های MAC در ۸۰۲.۱۱، توسط هدر PLCP (Physical Layer Convergence Protocol) کپسوله می شوند. فریمی که با مقدمه ی PLCP آغاز می شود، شامل یک فیلد sync است، که مدار شناسایی انرژی ، که تمایز بین نویز یا مداخله و تداخل را در یک انتقال فریم موجود نشان می دهد را، راه اندازی می کند. این فریم ها برای هماهنگ سازی نمادی گیرنده به کار رفته و شامل فیلد SFD (Start FrameDelimiter) هستند، که محل حقیقی شروع هدر PLCP را مشخص می کند. PLCP شامل فیلد زیر است: سیگنال، سرویس، طول و CRC (Cyclic Redundancy check) که در طول هدر PLCP محاسبه می شود. فریم MAC شامل یک CRC جداگانه که روی فریم MAC محاسبه شده است، می باشد]۴[.

شکل ۸ - فریم PLCP
۶-۱ کانال های ۸۰۲.۱۱
۸۰۲.۱۱ b/g از ۱۱ کانال همپوشان (فقط ۳ کانال همپوشانی ندارند) در باند ۲.۴ گیگاهرتز ISM (Industrial,Scintific,Medical) در کانادا و آمریکا استفاده می کند (در ژاپن از ۱۴ کانال، فرانسه ۴ کانال، اسپانیا ۲ کانال و ۱۳ کانال در سایر نقاط اروپا استفاده می کنند.)]۴[.
شکل ۹- کانال ها در ۸۰۲.۱۱
۷-۱ احراز هویت و دست دهی چهار طرفه
در شبکه های محلی بی سیم به وضوح شناخته شده است، که احراز هویت ایستگاه ها با آدرس های MAC آن ها، از امنیت برخوردار نیست، به این دلیل که یافتن آدرس های مجاز، و تغییر MAC به آن آدرس، برای حمله کننده کار ساده ای است]۴[.
WEP (Wired Equivalent Privacy) از آغاز تصویب استاندارد ۸۰۲.۱۱ بخشی از آن بوده است و احراز هویت از طریق کلید اشتراک گذاری شده را فراهم می سازد. در ژوئن ۲۰۰۴، IEEE استاندارد امنیتی ۸۰۲.۱۱i را تایید کرد که، ویژگی های قبلی WEP را که ضعف های امنیتی شدیدی داشت، به روز نمود. ۸۰۲.۱۱i با به کار گیری دست دهی چهارگانه، احراز هویت متقابل ایجاد می کند و یک کلید مخفی اشتراک گذاری شده برای محافظت از فریم های داده در نشست های ارتباطات پس از آن، تولید می نماید]۴[.
در پروتکل ۸۰۲.۱۱i سه طرف دیگر وجود دارد، درخواست کننده (ایستگاه)، احراز هویت کننده (AP) و سرور احراز هویت (مانند سرور RADIUS). اگر کلید اشتراک گذاری شده از قبل تنظیم یا ذخیره نشده باشد، ایستگاه و سرور احراز هویت یکی از پروتکل های احراز هویت دو طرفه را در چهارچوب EAP (Extensible Authentication Portal) برای تولید MSK (Master Session Key) جهت استفاده در دست دهی چهار طرفه اجرا می کنند. این پروتکل معمولا به عنوان امنیت لایه ی انتقال EAP انتخاب می شود (EAP-LTS) (جانشین پروتکل شناخته شده ی SSL). در اجرای EAP-TLS، AP به عنوان تقویت کننده (رله) عمل می کند و نشانه های ۸ بیتی بسته ها، برای پیگیری درخواست ها و پاسخ ها به کار می روند]۴[.
دست دهی چهار طرفه فقط زمانی بین ایستگاه و AP اجرا می شود که کلید اصلی به صورت ایمن از سرور احراز هویت به AP منتقل شده باشد. در ابتدا AP و ایستگاه، هر دو کلیدی مخفی که PMK (Pairwise Master Key) نامیده می شود، بر اساس MSK تولید می نمایند، سپس اطمینان حاصل می کنند که شریک دیگر کلید PMK مشابه را در دست دهی به کار می برد. در پایان هر دو شرکت کننده یک PTK (Pairwise Transient Key) مشتق شده، برای به کارگیری در نشست داده ی فعلی تولید می کنند. PTK همچنین می تواند از روی کلید از پیش اشتراک گذاری شده (PSK) تولید شود، به شرطی که ایستگاه و AP به این شکل تنظیم شده باشند. تا زمانی که دست دهی به صورت موفقیت آمیزی تکمیل نگردد، هیچ بسته ی داده ای مجاز به ارسال نیست]۴[.
شکل ۱۰ - احراز هویت گره (منبع: http://www.cisco.com)
۲- اهداف و کاربرد موضوع
در سال های اخیر، به دلیل گسترش بهره گیری از شبکه های کامپیوتری در زمینه های گوناگون، راه های نوینی برای دسترسی به این تکنولوژی ارائه و استفاده شده اند. شبکه های سیمی به صورت گسترده در محیط های اداری و تجاری استفاده می شوند. این گونه شبکه ها نیاز به پیاده سازی و پشتیبانی داشته و اجرای چنین ساختاری نیاز به هزینه های بالایی دارد، بدون در نظر گرفتن هزینه ی کابل های شبکه، نیاز به تجهیزات گوناگونی از قبیل داکت، پریز، رک، سوئیچ و … و همچنین نصب تمام این تجهیزات می باشد. بدین دلیل که شبکه های سیمی از سرعت بسیار بالاتر، امنیت بیشتر، کیفیت مناسب و… نسبت به شبکه های بی سیم برخوردارند، برای محیط های کاری که نیاز به چنین شبکه هایی دارند، بسیار مناسب هستند. اما در چند سال اخیر نیازمندی های جدیدی مانند برخورداری از شبکه ی سیار و… مطرح گردیده است که راه را برای تکنولوژی های جدید تری هموار میسازد، علاوه بر این ها، کاربران خانگی نمی توانند هزینه های بالای پیاده سازی و پشتیبانی از شبکه های سیمی را متقبل گردند، درنتیجه با این اوصاف شبکه های بی سیم با پیاده سازی و پشتیبانی آسان و هزینه ی پایین انتخاب بسیار مناسبی به نظر می آیند. با ازدیاد روز افزون شبکه های بی سیم و پوشش شهر ها با امواج رادیویی این شبکه ها، هر روزه آسیب پذیری های جدیدی در این شبکه ها کشف می گردد. مهمترین آسیب پذیری شبکه های بی سیم، ضعف آنها در حملات DOS می باشد. این گونه حملات می توانند به راحتی و توسط مبتدی ترین افراد، به سادگی شبکه های بی سیم را از پای درآورند. با توجه به افزایش این گونه حملات و تولید روز افزون راه های ایجاد و تولید این گونه حمله ها، نیاز است تا برای مقابله و کاهش اثرات آن ها راه کارهایی قابل اجرا و قطعی ایجاد شوند. از زمان ارئه ی تکنولوژی های بی سیم، ارائه ی راه کارهای مقابله با حملات DOS جزء جدایی ناپذیر تحقیقات محققان و سازمان های دولتی و خصوصی بوده است. با وجود تمام این تحقیقات هنوز نمی توان به طور قطع راه کاری به عنوان بهترین شیوه ی موجود پیشنهاد نمود. برای رسیدن به نقطه ای که بتوان به جرات شبکه ی بی سیمی امن ارائه کرد، تحقیقات بسیاری نیاز است. یکی از ابتدایی ترین قدم ها، پیاده سازی و آزمایش راه های ارائه شده تا کنون و بررسی عیوب، نقاط ضعف و قوت آنها است.