مقاله-پروژه و پایان نامه – ۳-۳- معرفی متغیرها – 7 |
FCI = شاخص وضعیت مالی
EVj= تغییرات نرخ ارز در کشور i
EVj = تغییرات نرخ ارز در کشور j
Εijt= اختلالات تصادفی
در الگوی اثر بحران مالی بر تجارت خدمات گردشگری، متغیر دما به علت ضروری نبودن وجود آن در الگو حذف شده است؛ در نتیجه الگوی اثر بحران مالی بر تجارت خدمات گردشگری مشابه الگوی اثر بحران مالی بر تجارت خدمات میباشد. بنابرین الگو به شکل زیر است.
(۳-۹)
متغیرهای اصلی الگو عبارتند از:
TRADEijt= تجارت دوجانبه خدمات گردشگری بین کشور iو j در زمانt
GDPit = تولید ملی کشور i در زمان t
GDPjt= تولید ملی کشور j در زمان t
DISij= فاصله جغرافیایی بین پایتخت دو کشور i و j
FCI = شاخص وضعیت مالی
EVj= تغییرات نرخ ارز در کشور i
EVj = تغییرات نرخ ارز در کشور j
Εijt= اختلالات تصادفی
در این الگو، مشابه الگوی اثر بحران مالی بر تجارت کل خدمات، دو متغیر نرخ ارز و شاخص بحران مالی اضافه شده است که گویای تاثیر تغییرات نرخ ارز و تغییر وضیت مالی نیز باشد.
۳-۳- معرفی متغیرها
متغیرهای مورد استفاده در الگو به صورت لگاریتمی تنظیم شده و مورد استفاده قرار گرفته است. در این قسمت برای هر یک از این متغیرها شرح کوتاه ارائه گردیده است. متغیر توضیحی معادله TRADEijt در بردآرنده جریان تجاری حاصل از گردشگری بین دو کشور مورد نظر است. در مورد محاسبه DISij، فاصله جغرافیایی دو برداشت وجود دارد:
این متغیر به صورت اندازه جغرافیایی یا به عبارت دقیقتر فاصله جغرافیایی میان مراکز اقتصادی (مقصدهای اصلی گردشگری) دو کشور بیان شود. همچنین میتوان به صورت فاصله تجاری نیز وارد شود. این فاصله تجاری به صورت کلی تحت عنوان هزینه های حمل و نقل شناخته می شود. در این خصوص کریست جانس دویتر دو روش برای وارد کردن هزینه های حمل و نقل در الگوی جاذبه معرفی کردهاست که عبارتند از: ۱-محاسبه هزینه های حمل و نقل با توجه به تعرفههای بینالمللی به تفکیک حاملهای مورد استفاده اعم از ناوگان هوایی، دریایی و زمینی۲- حاصل ضرب این هزینه ها در فاصله جغرافیایی دو کشور (احمدزاده،۱۳۸۴).
در الگو مورد استفاده این مطالعه DISij به صورت فاصله جغرافیایی مراکز اقتصادی اندازه گیری شده است. به علت تعدد در مقاصد گردشگری در هر کشور، پایتخت هر کشور به عنوان مرکز اقتصادی در نظر گرفته شده است.
EV ، تغییرات لگاریتم نرخ ارز را نشان میدهد؛ که به منظور در نظر گرفتن تفاوت نرخ ارز کشورهای مورد بررسی به الگوی پژوهش اضافه شده است. اضافه کردن نرخ ارز به صورت تغییرات به این علت است که، ماهیت غیر قابل ذخیره کردن خدمات باعث شده است که میزان تغییرات نرخ ارز حجم تجارت را تغییر دهد و نه نوسانات اندک آن. این متغیر از طریق رابطه (۳-۸) به دست می آید (زیهوری ما، ۲۰۰۳).
(۳-۱۰)
در رابطه ی (۳-۸) ex نرخ ارز رسمی را نشان میدهد وتغییرات بر اساس لگاریتم نرخ ارز حساب شده است، زیرا تغییرات اندک نرخ ارز بر حجم تجارت خدمات تاثیر گذار نیست. تغییرات نرخ ارز در کشورهای وارد کننده درصورت که بر اثر افزایش نرخ ارز باشد باعث بی ارزش شدن پول ملی کشور وارد کننده می شود و حجم تجارت را کاهش میدهد در صورتی که در کشور صادرکننده افزایش نرخ ارز باعث ارزانتر شدن خدمات این کشور می شود در نتیجه تقاضا برای خدمات این کشور بیشتر خواهد شد.
شاخص شرایط مالی(FCI) به عنوان متغیر بحران مورد استفاده قرار میگیرد. راههای گوناگونی برای اندازه گیری بحرانهای مالی وجود دارد. مثلاً با بررسی نرخ بهره که به وسیله آن میتوان ریسک[۴۵] را اندازه گیری نمود، مانند اختلاف میان بازدهیهای حاصل از یک دارایی ریسک پذیر مانند اوراق مشارکت و یک دارایی بدون ریسک مانند اوراق خزانه ایالات متحده آمریکا. به هر حال فشارهای مالی می توانند در ابعاد دیگر نیز ظهور کنند. ریسک قابل توجهی که در بحران مالی اخیر روی داد عبارت بود از ناتوانی بسیاری از مؤسسات مالی در سرمایه گذاریهای امن برای تامین مالی بدهیهای کوتاه مدت خود. این نوع ریسک تحت عنوان “ریسک نقدینگی” شناخته می شود.
به خاطر غلبه بر مشکل بالقوه تأکید بر تنها یک متغیر به جای سایر متغیرها، برخی اقتصاددانان متغیرهای زیادی را ترکیب نموده اند تا فشارهای بازارهای مالی را توسط یک متغیر، مانند یک شاخص اندازه گیری نمایند. یک متغیر شرایط بازار مالی (FCI)[46] اطلاعاتی درباره وضعیت آتی اقتصاد بر پایه شرایط کنونی این متغیرها ارائه میدهد. به طور مطلوب، شاخص FCI شوکهای مالی را اندازه گیری می نماید و تغییرات برونزا در شرایط مالی که فعالیتهای اقتصادی آتی را تحت تاثیر قرار داده و پیش بینی می کند (هاتزئوس[۴۷]، ۲۰۱۰).
به طور کلی، دامنه مقیاسهای اندازه گیری شاخص FCI بسیار گسترده است. لیست بلندی از مقیاسهای بهای مالی[۴۸] وجود دارد که هزینه های سرمایه استفاده کننده را تحت تاثیر قرار میدهد، شامل نرخ بهرهای که کارخانه ها در ازای وام (چه کوتاه مدت و چه بلندمدت) باید بپردازند یا قیمتی که در آن می توانند حقوق صاحبان سهام[۴۹] را افزایش دهند. بی شک، ارزش حقوق صاحبان سهام، شکل منحنی بازده و مقیاسهای ریسک اعتبار برای مدت طولانی به عنوان معیارهای مالی فعالیتهای آتی اقتصاد استفاده میشوند. به طور مشابه، قیمتهایی که ثروت خانوارها را تحت تاثیر قرار می دهند- مانند قیمت املاک و سهام یا نرخ بهره مصرف کننده ای که رابطه جایگزینی بین مصرف کنونی و مصرف آینده را تحت تاثیر قرار میدهد، انتخابهای متعارفی به عنوان شاخص FCI خواهند بود.
هاتزئوس و همکاران شاخص شرایط مالی جدید و کاملتری در جهت غلبه بر محدودیتهای شاخص های قبلی ارائه نموده اند. این شاخص حیطه گسترده ای از شاخص های مالی را در بر میگیرد که وسیعتر از سایر متغیرهای موجود است و دوره زمانی نسبتاً طولانی، از اوایل دهه ۱۹۷۰ تا کنون را در بر میگیرد.
این شاخص از ترکیب ۴۵ متغیر توسط هاتزئوس و همکارانش محاسبه شده است. کامینسکی[۵۰](۱۹۹۸) نیز به این نتیجه رسیده است که یکی از راههای پی بردن به وقوع بحران، سنجش شاخص های متعدد و توجه به رفتارهای غیر عادی آنها در دوران پیش از بحران است. شاخص FCI در یک روش مشابه با بیشتر الگوهای شاخص همزمان ساخته شده است که در آن تغییرات در داده های هر سری زمانی به صورت خطی از یک منبع مشترک ناشناخته و با عبارت خطاهای ویژه توضیح داده شده است. معادله اندازه گیری ایستای این الگو به صورت زیر است:
(۳-۱۱)
که در آن F ماتریس متغیرهای مؤثر بازار مالی است. صادرات، نرخ ارز حقیقی، نسبت حجم پول، پس انداز خالص بینالمللی، تولید ملی، نرخ بهره، قیمتهای تعادلی می توانند بحران مالی را توضیح دهد. در طی تحولات مالی اخیر، اهمیت این شاخص ها بسیار بیشتر از گذشته جلوه نمود. هم زمان، با تحت نظر گرفتن بازارها، اعتماد به نشانه های قیمتی به طور بالفعل کاهش یافت، شرایط اعتبار غیر قیمتی شدیداًً منقبض شد و جریانهای اعتباری ناگهان کاهش یافت. در تلاش برای احاطه این تاثیرات، نویسندگان ۱۵ متغیر جریان و ذخیره شامل متغیرهای اعتباری بانکی و غیر بانکی در بازارهای گوناگون را به فهرست خود اضافه نمودند (براو[۵۱]،۲۰۱۱).
فرم در حال بارگذاری ...
[پنجشنبه 1401-09-24] [ 11:34:00 ق.ظ ]
|