-.۶۴۵^**

.۳۴۸

.۳۱۴

.۰۹۸

.۰۲۳

۱

BOD

-.۷۹۸^**

-.۲۷۷

.۳۲۲

-.۲۶۳

-.۴۴۲^*

.۹۴۱^**

-.۰۸۲

-.۰۰۱

۱

COD

-.۸۲۵^**

-.۸۰۰^**

.۵۷۹^*

.۰۳۹

-.۰۵۹

-.۸۰۹^**

.۳۰۹

.۳۸۸

.۸۹۵^**

۱

فصل پنجم
بحث و نتیجه گیری
۵-۱ فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب
در مطالعه‌ی حاضر بیشترین مقدار اکسیژن ۴/۷ برای قبل از لایروبی و کمترین آن ۱/۵ برای در هنگام لایروبی اندازه‌گیری شد. لایروبی ایجاد یک آشفتگی در بستر آب‌ها می‌باشد، که با افزایش کدورت و تعلیق مجدد رسوبات سبب کاهش عمق نفوذ نور به درون محیط آب می‌گردد، به دنبال این تغییر انجام عمل فتوسنتز توسط گیاهان و موجودات فتوسنتز کننده کاهش یافته و در نتیجه مقدار اکسیژن محلول نیز کاهش می‌یابد(Nightingale, B., et al.,2001) .

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

Ohimain. و همکاران در سال۲۰۰۸ مقدار اکسیژن موجود در ناحیه‌ی لایروبی شده بین ۶-۳ اندازه گیری گیری کردند. Iwuoha و Osuji در سال ۲۰۱۲ کاهش اکسیژن را در خلال لایروبی از ۱۶ به ۶/۵ تا ۶ نشان داده‌ است. این محققین علت را در افزایش مواد آلی و مواد معلق موجود در محیط آب و دسترسی لایه‌های محتوی پیریت به اکسیژن دانستند. اگر چه حلالیت اکسیژن تابعی از دما و شوری می‌باشد(Nybakken, 1993). ولی به دنبال عملیات لایروبی اکسیداسیون مواد آلی و اکسیداسیون پیریت می‌تواند دلیل اساسی کاهش در مقدار اکسیژن باشد. شناور شدن دوباره‌ی رسوبات آلوده و افزایش مواد آلی در محیط آب انجام عمل تجزیه توسط باکتری‌های هوازی و مصرف اکسیژن را به دنبال دارد (Filho et al., 2004). رها شدن یون‌های آهن و سولفید در ستون آب سبب انجام عمل اکسیداسیون و مصرف اکسیژن می‌گردد(SFEI, 2008; Eggleton, J and Thomas, K.V., 2004 ). قرار گرفتن لایه‌های زیرین در معرض هوا سبب تبدیل لایه‌ی بی هوازی رسوبات به هوازی و در نتیجه تشکیل سولفوریک اسید می‌گردد. این فرایند علاوه بر کاهش اسیدیته سبب مصرف هرچه بیشتر اکسیژن میگردد(Graca et al., 2004).
اختلاف دمای آب طی عملیات لایروبی که شروع آن در فصل سرد و آخرین نمونه برداری در فصل گرم انجام شده‌است نیز عامل تجدید کننده در تخلیه‌ی اکسیژن آب بوده‌است. در اثر دمای بالاآب و افزایش تجزیه مواد آلی، مقدارDO کاهش می یابد(Coad, 1992).
نتایج آماری نشان داد که بیشترین مقدار شوری مربوط به زمان لایروبی و دو مرحله بعد از آن بوده‌است، این در حالی‌است که کمترین میزان شوری به زمان قبل از لایروبی برمی‌گردد. نوسان شوری را می‌توان به جزر و مد آب و تأثیر آب خلیج فارس بر رودخانه اروند دانست.
Nightingaile و همکارانش در سال ۲۰۰۱ با بررسی تأثیر لایروبی بر آب رودخانه، افزایش عمق و تغییرات ایجاد شده در اختلاط آب شیرین رودخانه با آب شور دریا ، تغییر در شدت جریان و انرژی ناشی از پدیده‌ی جزر و مد و هم چنین تغییر در جنس بستر و دیگر فاکتورهای محیطی را دلیل بر تغییر در میزان شوری دانستند. آن‌ها این تغییر را یک عامل مهم بر تغییر در تراکم و تنوع موجودات آب شیرین تلقی کردند.
در مطالعه‌ی حاضر افزایش هدایت الکتریکی از زمان لایروبی و پس از آن نشان داده‌ شده است. شوری و دما دو فاکتور مهم در تغییر هدایت الکتریکی می‌باشند، ولی شوری بیشترین اثر را بر هدایت الکتریکی دارد(Kulkoyluoglu et al., 2007). به دلیل افزایش دما در زمان دو مرحله‌ی بعد از لایروبی افزایش هدایت الکتریکی می‌تواند ناشی از انجام عمل یونیزاسیون باشد.
در بررسی حاضر کاهش اسیدیته طی زمان لایروبی قابل توجه می باشد. بیشترین آن مربوط به قبل از لایروبی و کمترین مقدارها طی عملیات لایروبی و پس از آن مشاهده گردید. سایر بررسی‌ها در دنیا نیز تأثیر آشفتگی در رسوبات و به ویژه بسترهای گلی را در افزایش اسیدیته مورد تأیید قرار می‌دهند. (Ohimain 2008; Lee 2007; Stumm and Morgan 1996; Jones-Lee and Lee 2005 Eggleton and Thomas 2004;.Singh et al 2000;)