‌بنابرین‏ اگر این دو سازمان تصمیم به ایجاد نهادی مشترک و دائمی بگیرند، باید ‌به این امر توجه کنند که برای آن نهاد باید سازوکاری تعیین کنند که طی آن تصمیمات آن نهاد الزام آوری در عرصه بین‌المللی داشته باشد و صرفا یک نهاد مشورتی نباشد. این قدرت الزام آور دقیقا شبیه قدرت الزام آور رکن حل و فصل اختلافات سازمان تجارت جهانی است با این تفاوت که این نهاد متشکل از اعضای دو سازمان که هرکدام متخصصین در داش خود هستند، باشند تا تصمیمات اتخاذ شده ‌در مورد موضوعات تجاری بهداشتی، همه ی جنبه‌های این موضوعات را در نظر بگیرد.

بخش دوم: انسجام گرایی در سطح ملی

ضرورت حمایت از سلامت و بهداشت عمومی برای هیچکس مورد تردید قرار نمی گیرد اما بر اساس اصول سازمان تجارت جهانی، مقامات دولتی باید به نحوی از سلامت و بهداشت عمومی حمایت کنند که کمترین محدودیت را برای تجارت به ارمغان بیاورد و اصول اساسی سازمان تجارت جهانی نظیر اصل عدم تبعیض(اصل رفتار ملی و اصل رفتار دولت کامله الوداد) را به طور کامل رعایت کنند.

به عنوان نمونه جلوگیری از ورود گوشتهای آلوده به داخل کشور باید به نحوی باشد که این محدودیت تجاری برای حفاظت از سلامت و بهداشت عمومی ضروری باشد و این محدودیت تجاری تنها راه برای حفاظت از سلامت و بهداشت عمومی باشد و همچنین این عدم اجازه ورود گوشتهای آلوده به کشور ، فارغ از کشور مبدأ گوشت باشد(‌به این معنا که محدودیت نسبت به تمام کشورهای صادر کننده گوشت آلوده که فاقد استانداردهای لازم است، اعمال شود).

‌بنابرین‏ همان گونه که توضیح داده شد، مقامات تجاری و مقامات بهداشتی دولت‌ها در اجرای سیاست‌های دو سازمان ‌در مورد موضوعات تجاری بهداشتی بسیار تاثیر گذار هستند و نقش آن ها در انسجام سیاست‌های سازمان تجارت جهانی و سازمان بهداشت جهانی غیر قابل انکار است.

بر همین اساس، بسیاری از کشورها در حال افزایش همکاری بین وزارتخانه های تجارت و بهداشت خود هستند تا با تشکیل کارگروه های مشترک به بررسی موضوعات مرتبط بپردازند و از این طریق نه تنها به اهداف ملی خود برسند بلکه بتوانند سیاست‌های بهداشتی تجاری را هم هماهنگ کنند.^[۳۹۳]به عنوان نمونه، در موارد ضروری با تشکیل جلسات بین این دو وزارتخانه، سعی می شود تا در اتخاذ سیاست های مربوط به موضوعات بهداشتی تجاری به نحوی با هم همکاری کنند تا زمانی که بهداشت عمومی کشوری از طریق واردات کالا و یا هر نوع تجارت دیگری به خطر می افتد، این نوع تجارت ها را در راستای حمایت از سلامت و بهداشت عمومی جوامع خود محدود کنند به طور مثال از واردات، گوشتی که فاقد استانداردهای لازم است ، جلوگیری می شود اما همان‌ طور که در قبل گفته شد این محدودیت تجاری باید با در نظر گرفتن قوانین و مقررات داخلی و بین‌المللی انجام می شود تا به آزادی تجارت لطمه ای وارد نشود.

‌بنابرین‏ انسجام گرایی در سیاست‌های بهداشتی، تجاری در دو سطح ملی و بین‌المللی می‌تواند انجام شود . همان‌ طور که بیان شد در سطح ملی وزارتخانه های بهداشت و تجارت با ایجاد کارگروهای تخصصی سعی بر ایجاد هماهنگی در سیاست‌ها دارند که همین روش می‌تواند الگوی مناسب برای انسجام گرایی بین سیاست‌های دو سازمان باشد. هرچند که سازمان بهداشت جهانی به عنوان عضو ناظر در برخی از ارکان سازمان تجارت جهانی حضور دارد و بر تصمیماتی که ‌در مورد بهداشت عمومی اتخاذ می شود نظارت می‌کند ولی عملا این نظارت به معنای دادن مشورت به اعضای دیگر سازمان تجارت جهانی برای اتخاذ تصمیم است و عملا خود سازمان بهداشت جهانی نمی تواند در تصمیم گیری شرکت کند.

لازم است پیشنهاد شود،که دو سازمان می‌توانند با الگوبرداری از نحوه انسجام گرایی در سطح ملی و ایجاد کارگروه های مشترک مابین خود ‌در مورد موضوعات مشترک تصمیماتی اتخاذ کنند که هیچ گونه تعارضی بین سیاست‌های دو سازمان ‌در مورد آن موضوعات وجود نداشته باشد و عملا کشورهای عضو مشترک دو سازمان در انجام وظایف خود دچار سردرگمی نشوند.

در نهایت باید بیان شود که انسجام گرایی در سیاست های دو سازمان باید به نحو مداوم ادامه پیدا کند. علی الخصوص با بروز بیماری‌های جدید که ممکن است به نحو مستقیم وغیر مستقیم بر تجارت تاثیر گذار باشد لزوم این انسجام در سیاست‌های طرفین بیش از هر زمان دیگر احساس می شود که همان‌ طور که بیان شد این انسجام تنها با ایجاد تعاملات بیشتر مابین دو سازمان علی الخصوص تبیین موضوعات جدید تجاری بهداشتی توسط این دو سازمان ایجاد می شود.

1. 1. – World trade organization(WTO) ↑

1. 1. – Bretton-Woods Conference ↑

1. 1. – International Monetary fund (IMF) ↑

1. 1. – International bank for reconstruction and development (world bank) ↑

1. 1. – International trade organization (ITO) ↑

1. 1. – قنبری جهرمی، محمد جعفر، گات و سازمان تجارت جهانی، مجله حقوقی بین‌المللی، بهار و تابستان ۱۳۸۲ شماره ۲۸ ↑

1. 1. – اصول اساسی گات عبارتند از: اصل شفافیت،اصل قابلیت پیش‌بینی، اصل عدم تبعیض،اصل تلاش مستمر در جهت آزادسازی تجاری، اصل تجارت منصفانه ↑

1. 1. – The Kennedy Round was the sixth session of General Agreement on Tariffs and Trade (GATT) trade negotiations held between 1964 and 1967 in Geneva, Switzerland ↑

1. 1. -Grandfather Clause. ↑

1. 1. – Uruguay Round ↑

1. 1. – Craig Van Grasstek.The History and Future of the World Trade Organization .published by WTO 2013, pp 40- 86 ↑

1. 1. – دکتر محمد تقی رضایی، نظام حقوقی سازمان تجارت جهانی، میزان۱۳۹۰، ص۴۲ ↑

1. 1. – Ministerial Conference ↑

1. 1. – Understanding the WTO. published by the World Trade Organization Fifth edition 2011, P 101 ↑

1. 1. -Agreement establishing the WTO.Article 4.1 There shall be a Ministerial Conference composed of representatives of all the Members, which shall meet at least once every two years. The Ministerial Conference shall carry out the functions of the WTO and take actions necessary to this effect. The Ministerial Conference shall have the authority to take decisions on all matters under any of the Multilateral Trade Agreements, if so requested by a Member, in accordance with the specific requirements for decision-making in this Agreement and in the relevant Multilateral Trade Agreement. ↑

1. 1. – WTO agreements and public health. A joint study by the Who and the WTO secretariat 2002. p 25 ↑