امروزه تهیه کاتالیزگرها، به­منظور استفاده در فرآیندهای مختلفی مانند اپوکسایش اولفین­ها، هیدروژنه کردن^[۱۵] آلکن­ها، اکسایش الکل­ها و … مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته­اند. از این میان کاتالیزگرهای ناهمگن به­علت داشتن ویژگی­هایی نظیر جداسازی آسان، قابلیت بازیابی و استفاده مجدد و شیمی سبز، توجه ویژه ای را به­خود جلب کرده اند.
اخیرا روش­های زیادی برای به­دام انداختن کمپلکس­های فلزات واسطه بکار گرفته شده است. از آن جمله می­توان به تثبیت کمپلکس­های باز شیف فلزات واسطه روی مواد کربنی اشاره کرد]۲۷ و ۲۶ .[
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

از میان کمپلکس­های فلزات واسطه­ای که به­عنوان کاتالیزگر به­کار رفته اند، کمپکلس­های مولیبدن به­ طور ویژه­ای در بهبود واکنش­های اکسایش مؤثر هستند. مطالعات زیادی بر روی اپوکسایش آلکن­ها توسط کاتالیزگرهای همگن و ناهمگن مولیبدن انجام گرفته است. همچنین کمپلکس­های مختلفی از مولیبدن بر روی بسترهای متفاوتی تثبیت شده اند که در ادامه به برخی از این کمپلکس­ها پرداخته می­ شود.
در سال ۲۰۱۴ فراهانی و همکارانش، کاتالیزگر جدیدی را برای واکنش اپوکسایش معرفی کردند که بر پایه ترکیب مولیبدن بود. به این منظور بستر کربن فعال با ۳-آمینو پروپیل تری­متوکسی سیلان^[۱۶]بوسیله اتصال کووالانسی، عامل­دار شده و سپس بهMoO₂(acac)₂ اتصال داده شد. آنالیز ICP حدود ۰۶/۰ میلی­مول مولیبدن به ازای هر گرم کاتالیزگر را نشان داد. اپوکسایش اولفین­ها و آلیل الکل­ها بوسیله ترشیوبوتیل هیدروپراکسید (TBHP) با این کاتالیزگرها انجام شد]۱۳ [ (شکل۱-۷).
شکل ۱-۷: مراحل آماده سازی کاتالیزگر Mo-APTS-AC
در سال ۲۰۱۴ لولودی ^[۱۷]و همکارانش، دو کمپلکس باز شیف از منگنز (II) ^[۱۸]را بر روی بستر کربن فعال سنتز کردند. این کاتالیزگرهای ناهمگن در اپوکسایش آلکن­ها بکار گرفته شدند و از H₂O₂ به­عنوان اکسنده استفاده شد]۲۸[.
شکل ۱-۸: شمای سنتزی کاتالیزگر L1@ACox- MnII
شکل ۱-۹: شمای سنتزی کاتالیزگر L₂@ACox- MnII
در سال ۲۰۱۲ ولی الله میرخانی و همکارانش، تهیه و بررسی فعالیت کاتالیزوری MoO₂(acac)₂ تثبیت شده بر روی بستر نانولوله­های چند دیواره (MWCNT) اصلاح شده با ۲-آمینو پیریدین و ۱و۲-دی­آمینوبنزن را گزارش دادند(شکل۱-۱۰). کاتالیزگرهای[MoO₂(acac)@amine-MWCNTs] بوسیله آنالیز عنصری،FT-IR ، SEMو UV-Vis ارزیابی شدند. این کاتالیزگرهای ناهمگن جدید، در اپوکسایش آلکن با ترشیو بوتیل هیدروژن پراکسید و ۱و۲-دی­کلرواتان به­عنوان حلال بکار گرفته شدند و قابلیت بازیابی بدون کاهش فعالیت کاتالیزوری نشان دادند]۲۹[.
.[MoO₂(acac)@DAB-MWCNT]و [MoO₂(acac)@APy-MWCNT] شکل ۱-۱۰: مراحل تهیه کاتالیزگرهای ناهمگن
انواع مختلفی از کمپلکس­های باز شیف منگنز(III) سالن بررسی شده اند]۳۳-۳۰ .[نمونه ای از آن در سال ۲۰۰۷ توسط فریر و همکارانش صورت گرفت که مراحل بکار گرفته شده برای نشاندن کمپلکسی از منگنز روی سطح بستر کربن فعال به دو روش در شکل ۱-۱۱ آورده شده است]۳۴٫[
در سال­های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ فریر ^[۱۹]و همکارانش، کمپلکسی از Cu(acac)₂ را روی بستر کربن فعال تثبیت کردند که این عمل طی چهار مرحله شامل اکسایش بستر با اسید نیتریک، واکنش با تیونیل کلراید، عامل­دار شدن با یک لیگاند مانند تری ان- بیس(۳- آمینو پروپیل) آمین یا هگزان دی­آمین و سپس تثبیت کمپلکس روی کربن فعال اصلاح شده انجام می­پذیرد. در شکل ۱-۱۲ می­توان چگونگی تثبیت این کمپلکس را مشاهده کرد]۳۶و۳۵[. [Cu(bpy)₂]Br₂ و کمپلکس­های باز شیف مس (II) نیز  نمونه­های دیگری از کمپلکس­های مس بکار رفته می­باشند]۳۸ و۳۷[.
شکل ۱-۱۲: تثبیت کمپلکسی از مس روی سطح کربن فعال اصلاح شده]۲۷[.
از دیگر پژوهش­هایی که در زمینه تهیه کاتالیزگر ناهمگن صورت گرفت، ساخت کمپلکس باز شیف نیکل(II) می­باشد که توسط گروه ­های آمینی روی سطح کربن فعال قرار داده شد]۳۹[(شکل۱-۱۳).
شکل ۱-۱۳: تثبیت کمپلکسی از نیکل روی سطح کربن فعال اصلاح شده.
فصل دوم
تجربی
۲-۱ بررسی اپوسایش آلکن­ها توسط سیستم­های کاتالیزوری ناهمگن مولیبدن و بازشیف مولیبدن تثبیت شده بر روی کربن فعال عامل­دار شده
کاتالیزگرهای ناهمگن مولیبدن و باز شیف مولیبدن با عامل­دار کردن بسترکربن فعال و سپس نشاندن فلز بر روی آن تهیه و با بهره گرفتن از روش­های طیف سنجی ساختار آن شناسایی شد. در مرحله بعد این کاتالیزگرها در اپوکسایش چند آلکن­ بکار گرفته و برای این منظور عوامل گوناگونی همچون نوع و مقدار حلال و اکسنده، مقدار کاتالیزگر، دما و زمان بهینه شدند.
۲-۱-۱ مواد بکار گرفته شده
مواد بکار گرفته شده شامل کربن اکتیو، اسید نیتریک (HNO₃)، تیونیل کلراید SOCl₂))، دی اتیلن­­تری­آمین، سالسیل آلدهید، کمپلکس مولیبدن MoO₂(acac)₂ و سایر مواد شامل آلکن­ها (سیکلواکتن، استایرن، α- متیل استایرن، α-پینن، ۱- اکتن، سیکلوهگزن و ۱- هگزن).
اکسنده­ها ( ترشیو بوتیل هیدروژن پراکسید %۷۰ (TBHP)، اوره هیدروژن پراکسید (urea-H₂O₂)، آب اکسیژنه %۳۵ (H₂O₂) .
سدیم پریدات (NaIO₄)، تترابوتیل آمونیوم بروماید، ۲،۴- پنتان دی ان (acac)، آمونیاک
حلال­ها شامل: استونیتریل(CH₃CN) ، تتراکلریدکربن (CCl₄)، کلروفرم (CHCl₃)، دی­کلرومتان (CH₂Cl₂)، استون (C₃H₆O)، اتانول (C₂H₅OH)، تولوئن (C₇H₈) است، که تمامی این مواد از شرکت Merk و Fluka خریداری و در فرایند سنتز و بهینه سازی بکار گرفته شدند.
۲-۱-۲ دستگاه های بکار گرفته شده
۲-۱-۲-۱ دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC)
محصولات اپوکسایش از طریق مقایسه ی زمان بازداری آن­ها با نمونه های خالص شناسایی شدند و بازده آن­ها تعیین و میزان پیشرفت واکنش­ها ارزیابی شد. بدین منظور دستگاه کروماتوگرافی گازی مدل میکرو پارس با آشکار ساز یونش شعله ای و ستون silicon DC-200، ساخت شرکت طیف گستر بکار گرفته شد که مشخصات دستگاه در جدول ۲-۱ آورده شده است.
جدول۲-۱: مشخصات دستگاه کروماتوگرافی گازی