نرم افزار مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل STATGRAF می‌باشد. به طور کلی روش های آماری و نحوه محاسبه و نوع آزمون و مدل ها در این فصل بررسی و ارائه می‌گردد.

۳-۲ متغیرهای تحقیق

متغیر کمیتی است که در دامنه ای معین از یک فرد به فرد دیگر یا از یک مشاهده به مشاهده دیگر مقادیر مختلفی را ایجاد می‌کند، ‌بنابرین‏ چیزی است که تغییر می پذیرد و محقق آن ها را بنا به هدف تحقیق خود کنترل، دستکاری یا مشاهده می‌کند (کرلینجر، ۱۳۷۴، ص۹۵).

متغیرها را می توان به شکلهای مختلف و بر اساس معیارهای متفاوت دسته بندی کرد. در برخی از این دسته بندیها، گاهی همپوشانی هایی مشاهده می شود که بعلت عدم امکان تفکیک مطلق انواع متغیرها از همدیگر و ایجاد مرزهای مشخص بین طبقه بندی ها ایجاد می شود (خاکی، ۱۳۸۲، ص۱۶۶ ).

۳-۲-۱ متغیر وابسته

متغیر وابسته، متغیری است که هدف محقق تشریح یا پیش‌بینی تغییر پذیری در آن است، به عبارت دیگر یک متغیر اصلی است که در قالب یک مسئله برای تحقیق مورد بررسی قرار می‌گیرد. با تجزیه و تحلیل متغیر وابسته، با شناسایی عوامل مؤثر بر آن، می توان پاسخ ها یا راه حل هایی را برای مسأله شناخت (خاکی، ۱۳۸۲، ص۱۶۶) .

به عبارت دیگر متغیرهای وابسته، شرایط یا خصایصی هستند که با وارد کردن یا از میان برداشتن یا تغییر متغیرهای مستقل ظاهر می‌شوند، از بین می‌روند یا تغییر می‌کنند ( بست، ۱۳۷۲، ص۸۴).

متغیرهای وابسته در این تحقیق شامل بازده سهام و قیمت سهام می‌باشند که به ترتیب با علامتSR و SP در مدل رگرسیون مورد آزمون قرار خواهند گرفت.

۳-۲-۲ متغیر مستقل

متغیر مستقل، متغیر محرک یا درونداد است که به وسیله پژوهشگر اندازه گیری، دستکاری یا انتخاب می شود تا تاثیر یا ارتباط آن با متغیر دیگر معین شود ( دلاور، ۱۳۸۳، ص ۵۸ و ۵۹ ).

در این تحقیق متغیر مستقل سود انباشته (اندوخته) و استقراض می‌باشند که به ترتیب با علامت اختصاریRE وD در مدل مورد آزمون قرار خواهند گرفت.

۳-۳ جامعه آماری

جامعه آماری عبارت است از مجموعه ای از افراد، اشیا و یا چیزهایی که دارای حداقل یک صفت مشترک باشند که محقق می‌خواهد درباره آن بپردازد. معمولا در هر پژوهشی جامعه مورد بررسی یک جامعه آماری است که پژوهشگر مایل است درباره صفت یا صفات متغیر واحدهای آن به به مطالعه بپردازد (مقیمی، ۱۳۸۰).

جامعه آماری تحقیق حاضر شرکت های صنایع غذایی می‌باشند که در بورس اوراق بهادار پذیرفته شده اند. که با توجه به سال ورود این شرکت ها به بورس و همچنین استفاده این شرکت ها از روش های تامین مالی مورد نظر در تحقیق، کلیه آزمون های آماری بر روی اطلاعات استخراج شده از این شرکت‌ها انجام می شود.

۳-۴ روش تحقیق

تحقیقات را ‌بر اساس معیارها ومبناهای مختلفی می توان دسته بندی کرد(خاکی،۱۳۸۲،ص۹۳ ). روش های تحقیق را بر حسب هدف به دو دسته بنیادی^[۳۸] و کاربردی^[۳۹]، بر حسب موقعیت به دو دسته آزمایشگاهی^[۴۰] و می‌دانی^[۴۱] و بر حسب زمان به دو دسته گذشته نگر^[۴۲]و آینده نگر ^[۴۳]تقسیم می‌کنند. لذا بر اساس ماهیت مسئله مطرح شده، نوع تحقیق کاربردی، می‌دانی و گذشته نگر است.

هدف از تحقیق کاربردی به دست آوردن درک یا دانش لازم برای تعیین ابزاری است که به وسیله آن نیازی مشخص و شناخته شده برطرف گردد. در این نوع تحقیقات هدف کشف دانش تازه ای است که کاربرد مشخصی را در باره فرآورده یا فرایندی در واقعیت دنبال می‌کند.

به عبارت دقیقتر، تحقیق کاربردی تلاشی برای پاسخ دادن به یک معضل و مشکل علمی است که در دنیای واقعی وجود دارد.

در ساده ترین حالت، تحقیقات همبستگی ^[۴۴]روابط احتمالی بین دو متغیر را بررسی می‌کنند، اگر چه بررسی های بین چند متغیر نیز شایع است. همچنین گاهی تحقیق همبستگی به عنوان شکلی از تحقیق توصیفی قلمداد می شود، زیرا آن وجود رابطه بین متغیرها را توصیف می‌کند. ‌بنابرین‏، تحقیق همبستگی به تحقیقی گفته می شود که در آن روابط بین دو یا چند متغیر کمی با بهره گرفتن از ضریب همبستگی توصیف، کشف و تعیین می‌شوند.

لازم به ذکر است که در تقسیم بندی تحقیق ها ‌بر مبنای‌ روش، نوع تحقیق همبستگی می‌باشد که در آن سعی می شود رابطه بین متغیرهای مختلف با بهره گرفتن از ضریب همبستگی کشف یا تعیین شود. هدف روش تحقیق همبستگی مطالعه حدود تغییرات یک یا چند متغیر با حدود تغیرات یک یا چند متغیر دیگر است.(دلاور، ۱۳۸۳، ص ۱۹۹).

چون درک همبستگی و ضریب آن در این روش لازم است،‌بنابرین‏ به اختصار و بدون به کارگیری مفاهیم ریاضی معنای آن ها را مورد بحث قرار می‌دهیم.

هدف ضریب همبستگی، بیان رابطه بین دو یا چند متغیر به صورت ریاضی است. در صورتی که رابطه متغیرها کامل و مثبت باشد ( افزایش یا کاهش یک متغیر درست برابر افزایش یا کاهش متغیر دیگری باشد ) ضریب همبستگی برابر ۱ است وچنانچه همبستگی بین متغیرها کامل و منفی باشد، ضریب همبستگی۱- خواهد شد. اگر هیچ رابطه ای بین متغیرها وجود نداشته باشد ضریب همبستگی صفر می شود. در حالتی که بین متغیرها همبستگی وجود دارد، ولی کامل نیست ضریب همبستگی بین صفر و ۱ خواهد شد و اگر همبستگی بین متغیرها معکوس و منفی باشد مقدار این ضریب بین ۱- و صفر قرار خواهد گرفت. ‌بنابرین‏،ضریب همبستگی شاخص دقیقی است که با محاسبه آن می توان نشان داد که یک متغیر تا چه اندازه با متغیر یا متغیرهای دیگر رابطه دارد ( دلاور، ۱۳۸۳، ص ۲۰۰ ).

۳-۵ رگرسیون چندگانه :

مدیران هر روز تصمیماتی شخصی و حرفه ای می گیرند که مبتنی بر پیش‌بینی وضع آینده است .در بسیاری از موارد پیش‌بینی آینده بر مبنای گذشته و حال است.در واقع اینان سعی می‌کنند بین دو یا چند متغیر به نحوی ارتباطی منطقی برقرار نمایند که بتوانند از آن در پیش‌بینی آینده استفاده کنند . مثلا ممکن است مدیری به رابطه بین میزان پولی که صرف تحقیق وتوسعه شرکت می شود و سود خالص شرکت علاقه مند باشد به نحوه ایجاد ارتباط خطی بین دو متغیر و تحلیل آن رگرسیون خطی ساده می‌گویند.وازه رگرسیون به معنای بازگشت است و نشان دهنده آن است که مقدار یک متغیر به متغیر دیگری بر می‌گردد. بعد ها آمار دانان سعی کردند به توسعه روابطی بپردازند که بتوان با آن میزان متغیری را با توجه به میزان دو یا چند متغیر دیگر پیدا کرد و بدین ترتیب از واژه رگرسیون چند متغیره استفاده کرد ند .بعبارتی گاهی دو یا چند متغیر تاثیر عمده ای روی متغیر وابسته ای دارندکه به آن رگرسیون چند گانه می گوییم.

فرض کنید در رگرسیون چند گانه می‌خواهیم رگرسیون جامعه ای را که دارای K متغیر مستقل باشد را برآورد کنیم:

Y=α + β_۱x₁+ β_۲x₂+ …+ β_kx_k

رگرسیون برآوردی ما به صورت زیر است :

Y=a+b₁x₁+ b₁x₁+…+ b₁x₁

که پارامترهای جامعه α ، _۱β ،_۲β ،…و_kβ را با a ،b₁ ،b₂ ،….و b_k برآورد کرده ایم.

۳-۶ فرضیه اول

تامین مالی از طریق سود انباشته(اندوخته) بیشتر از استقراض بر قیمت سهام تاثیر دارد.

– مواد مخدر: در این پژوهش منظور از مواد مخدر شامل: موادی از قبیل: حشیش‌، تریاک‌، هرویین‌، (اکستازی و …) غیر از سیگار می‌باشد.

سؤالات پژوهش

1. 1. آیا آموزش خودآگاهی و همدلی به کاهش گرایش به مواد مخدر در دانش‌آموزان پسر دبیرستان‌ها تاثیر دارد؟

   

1. 1. آیا آموزش مهارت ارتباط و روابط بین فردی به کاهش گرایش به مواد مخدر در دانش‌آموزان پسر دبیرستان‌ها تاثیر دارد؟

1. 1. آیا آموزش مهارت تصمیم‌گیری و حل مسأله به کاهش گرایش به مواد مخدر در دانش‌آموزان پسر دبیرستانها تاثیر دارد؟

1. 1. آیا آموزش مهارت تفکر خلاق و تفکر انتقادی به کاهش گرایش به مواد مخدر در دانش‌آموزان پسر دبیرستانها تاثیر دارد؟

1. آیا آموزش مهارت مقابله با هیجانات و مقابله با استرس در کاهش به گرایش مواد مخدر در دانش‌آموزان پسر دبیرستانها تاثیر دارد؟

فصل دوم

مروری برادبیات

و پیشینه پژوهش

فص

مقدمه

اعتیاد به مواد مخدر یکی از معضلات عظیم اجتماعی‌، فرهنگی و تربیتی جوامع بشری است که ایران اسلامی نیز از پیامدهای منفی آن مصون نمانده است. پیشگیری از رشد و توسعه‌ ناهنجاری شکننده وظیفه همگانی است و اهم این وظایف ارائه‌ برنامه ای جامع آموزش و پرورش در این خصوص است. بدون تردید‌، هر عاملی هم که موجب افزایش معتادان در جامعه شود‌، در نهایت «فرد» است که با خواست و اراده خود برای استفاده از مواد مخدر اقدام می‌کند و با این کار زندگی سیاه برای خود و جامعه فراهم می‌سازد.

مهارت های زندگی از دیدگاه سازمان بهداشت جهانی

مهارت‌های زندگی شامل ده مهارت اصلی و اساسی هستند که غالباً به صورت جفت جفت طبقه‌بندی می‌شوند‌، زیرا بین هر جفت ارتباط طبیعی وجود داشته و در حقیقت به منزله‌ی دو روی سکه هستند. این مهارت‌ها عبارتند از:

– خود آگاهی، همدلی

– ارتباط مؤثر‌، روابط بین فردی

– تصمیم‌گیری‌، حل مسأله

– تفکر خلاق‌، تفکر انتقادی

– مقابله با هیجانات‌، رهایی از استرس (رامش‌، مریم‌، فرشاد‌، سیامک‌، ۱۳۸۳)

خود آگاهی و همدلی

یکی از مهمترین عواملی که به ما کمک می‌کند زندگی خوب و موفقی داشته باشیم این است که خود را بشناسیم. احساس خوبی ‌در مورد خود داشته باشیم و از کسی که هستیم شاد و راضی باشیم.

مهارت شناخت خود

– خصوصیات مثبت توانایی‌ها و استعدادهای خود را می‌شناسد و آن‌ ها را به کار می‌گیرد.

– خصوصیات منفی و نقاط ضعف خود را می‌شناسد می‌پذیرد و سعی می‌کند آن‌ ها را اصلاح کند.

– موقعیت‌ها و شکست‌های خود را می‌شناسد به موفقیت‌هایش افتخار و از شکست‌هایش درس می‌گیرد.

– به خود و دیگران احترام می‌گذارد.

– برای رسیدن به اهداف خود تلاش می‌کند.

– مسئولیت اعمال و رفتار خود را می‌پذیرد

روش آموزش مهارت‌های زندگی برای ایجاد خود آگاهی و همدلی

۱٫ بارش فکری: این روش شیوه ای خلاق در ایجاد نظرات و عقاید مختلف ‌در مورد یک موضوع خاص است. در این شیوه‌، مسأله یا موضوعی طرح می‌شود و از گروه خواسته می‌شود تا همه بتوانند آن را مشاهده کنند. بارش فکری فرصتی را فراهم می‌آورد تا نظرات و عقاید افراد بدون انتقاد پذیرفته شود و به افراد یاد می‌دهد که قبل از تصمیم‌گیری به جست و جوی اطلاعات بپردازد.

۲٫ایفای نقش: در این شیوه بر اساس یک متن یا موقعیت‌، نمایشی اجرا می‌شود. ایفای نقش یکی از مهم‌ترین شیوه های برنامه‌ آموزشی مهارت‌هاست‌، زیرا به افراد فرصت می‌دهد تا آموخته‌های خود را در موقعیت‌های مختلف تمرین کنند.

۳٫ فعالیت در گروه‌های کوچک: همان طور که مطرح شد ؛ استراتژی آموزش مهارت‌ها‌، یادگیری مشارکتی است. با بهره گرفتن از این روش‌، افراد در گروه‌ها به فعالیت‌های مشترک و گروهی می‌پردازند. با این کار نه تنها یادگیری آنان افزایش می‌یابد بلکه همکاری‌، همفکری‌، مهارت‌های اجتماعی و تعاملات اجتماعی آن ها نیز رشد می‌یابد.

۴٫ سوال کردن: آموزش مهارت‌های زندگی همواره با سوال کردن آغاز و با آن نیز خاتمه می‌یابد.

۵٫ سرمشق‌گیری: در برنامه آموزش مهارت‌های زندگی‌، علاوه بر این که خود آموزش دهنده می‌تواند مدل مثبتی برای آموزش مهارت‌ها باشد‌، معمولاً از یک میهمان نیز دعوت می‌شود تا تجربه‌ شخصی خویش را بازگو کرده و احساسات خود را ابراز کند. بدیهی است با بهره گرفتن از شیوه های بالا فرد به نوعی خود آگاهی دست می‌یابد و از رهگذر تعاملات اجتماعی می‌کوشد‌، مهارت همدلی را تمرین کند.

مهارت ارتباط مؤثر‌، روابط بین فردی

به طور کلی می‌توان گفت این مهارت‌ها شامل مهارت‌های اصلی ارتباط با دیگران‌، سازگاری با آن ها‌، مهارت‌های دوست‌یابی و مهارت‌های حل تعارض‌ها بین فردی است.

برای بهبود این مهارت باید:

۱) خود را بشناسیم/ ۲) خود را بپذیریم / ۳) زمینه‌ی مطمئن و امنی را برای این کار انتخاب کنیم.

یکی از راه های بهبود ارتباطات بین فردی‌، استفاده از کلمات مثبت در حین صحبت و گفتگوست. این مسأله به خصوص وقتی اهمیت زیادی پیدا می‌کند که طرف مقابل نگران موضوعی است و شما می‌خواهید به او دلداری بدهید. برای مثال در چنین مواردی به جای این که به فرد بگویید نگران نباش‌، مشکل خاصی وجود ندارد ؛ که در آن از دو کلمه منفی «نگران» و «مشکل» استفاده شده‌، می‌توانید بگویید «مسائلی وجود دارد‌، ولی مطمئنم که آن را حل خواهی کرد.» اختلاف نظر و تعارض در ارتباطات بین فردی‌، امری کاملاً طبیعی و اجتناب ناپذیر است که به دلیل منحصر به فرد بودن هر انسانی به وجود می‌آید. تعارض‌، بخودی خود بد و زیان بخش نیست و در واقع اگر به صورت سازنده ای حل و فصل شود‌، سبب رشد افراد نیز می‌گردد. مراحل حل تعارض‌های بین فردی عبارتند:

1. 1. پذیرش اختلاف نظر و تعارض به عنوان یک امر کاملاً طبیعی

1. 1. تعیین مشکل و احساس‌های حاصل از آن

1. 1. شناخت تمامی راه حل‌های ممکن

1. 1. ارزیابی راه حل‌ها و انتخاب راه حلی که برای هر دو طرف قابل پذیرش است.

1. بررسی تأثیر راه حل

از آنجایی که در تعارض‌های بین فردی با حل مسأله بین دو موجود انسانی سر و کار داریم راهکارهای زیر نیز پیشنهاد می‌گردد:

1. 1. قبل از اینکه بتوانید کنترل احساسات و رفتار خود را در دست بگیرید حرفی نزنید و فقط سعی کنید تا خود را آرام کنید.

1. 1. از گفتن کلمات که بار قضاوتی داشته و حاکی از یک ارزیابی است (مانند بی ملاحظه و…) اجتناب کنید. در چنین مواردی سعی کنید بدون برچسب زدن به طرف مقابل‌، از جملات توصیفی برای بیان احساس خود استفاده کنید.

1. از جملات مطلق استفاده نکنید‌، زیرا جلوی ابراز عقاید دیگران را گرفته و ارتباط را محدود می‌کند. به دیگران نیز فرصت اظهار نظر بدهید. (برتون، ۱۹۹۹)

مهارت تصمیم‌گیری / حل مسأله

سبک تصمیم‌گیری یعنی الگوی پردازش اطلاعات و رفتار تصمیم‌گیری. البته این سبک‌ها ممکن است با گذشت زمان تغییر کرده و یا در موقعیت‌های مختلف فرق کند. در این جا هفت سبک تصمیم‌گیری ارائه می‌شود که البته با هم‌، هم پوشی دارند.

ماساژ با تأثیرات تحریک کنندگی و آرام بخش بودنش به تنفس، گردش خون و دفع کمک کننده است. نوزادانی که ماساژ می­شوند بسیار عمیق­تر می­خوابند[۳۷, ۴۲, ۴۴]. ماساژ کولیک را رفع کرده [۳۷] و هضم و دفع بهتر انجام ‌می‌گیرد. بسیاری از مادران می­گویند که ماساژ به کودکانشان کمک می­ کند تا بهتر شیر بخورند و در نهایت به الگوی تغذیه­ای بهتر منجر می­ شود. کودکان بسیار کمتر به قولنج، یبوست و اسهال مبتلا می­شوند[۳۹, ۴۲]و با برطرف کردن التهاب و درد، باعث بهبودی زودتر بیماری می­ شود[۳۷]. بعلاوه ماساژ نوزاد موجب بهبود رابطه والد- نوزاد می­ شود و آن ها را صمیمی­تر می­کندو تنش نوزاد را بعد از انجام پروسیجرهای دردناک تا حدقابل ملاحظه کاهش می­دهدو در والدین نیز یک احساس«خوب بودن» ایجاد می­ نماید[۳۷] همچنین ماساژ به ارتباط والدین با کودکشان کمک می‌کند، در نتیجه فرایند وابستگی عاطفی تقویت می­ شود[۴۲] و تماس مثبت فیزیکی میان والدین و نوزاد باعث می­ شود که نوزاد احساس محبوبیت و ارزشمند بودن داشته باشد. این احساس موجب رشد اطمینان و اعتماد به نفس نوزاد می­ شود[۴۵]. ماساژ به همان اندازه که برای آرامش فکری کودکان سودمند است برای والدین نیز سودمند است [۳۹]. همچنین ماساژ در نوزادانی که بدلایل مختلف مثل نابینایی، ناشنوایی، فلج مغزی یا فلج اندام، نیازهای خاص دارند- باعث می­ شود که آن ها نسبت به بدن خود شناخت بیشتری کسب کنند و به همین دلیل در این نوزادان نسبت به بقیه، ماساژ فواید بیشتری دارد[۳۷] ماساژ ماهیچه­ها را قویتر کرده و باعث انعطاف پذیری مفاصل می­ شود[۴۵] و عضلات را هماهنگ می­ کند[۳۹]. بدین طریق بویژه برای نوزادان زودرس با وزن تولد پایین و کودکان با نیازهای ویژه، سودمند خواهد بود[۴۵].

از آنجا که ماساژ تسکین دهنده و آرامش بخش است و سیستم اعصاب را آرام می­ کند[۳۹] ‌بنابرین‏ برای رفع استرس و تنش کمک کننده است[۴۲].

ماساژ حرکات دودی روده را افزایش می­دهد[۳۹, ۴۶] و بدین ترتیب از بروز یبوست جلوگیری می­ کند[۳۹].

پس از ماساژ پوست از شادابی و طراوت می­درخشد[۳۹]. ماساژ برای تقویت پوست و سلامت عمومی کمک کننده است[۴۲].

بیشتر مطالعات ۲ دهه اخیر، ماساژ را عاملی برای افزایش وزن­گیری نوزاد بیان کرده ­اند[۱۵, ۴۷]. در مطالعات اندکی که ماساژ موجب افزایش وزن نشده­است، آن ها ماساژ را با فشار ملایم و شبیه به قلقلک انجام داده ­اند. نوزاد قلقلک را دوست ندارد. ماساژ با فشار متوسط و عمیق که هم گیرنده ­های لمس و هم فشار را تحریک کند، باعث افزایش وزن­گیری نوزاد می­ شود[۳۷].

البته هاریسون بیان می­ کند که کودکان نارسی که به لمس حساسیت زیاد دارند بهتر است که برای ثابت نگهداشتن وضعیت بالینی­شان کمتر لمس شوند ولی نوزادانی که از نظر بالینی ثبات لازم را دارند به ماساژ پاسخ بهتری نشان می­ دهند[۴۴].

کودکانی که ماساژ داده می­شوند در مقابل بیماری‌های عفونی مقاومت بیشتری دارند و از سلامت بیشتری برخوردارند[۳۹]. ماساژ، موجب بهبود گردش خون و همچنین باعث عمل بهینه سیستم ایمنی می­ شود زیرا به حرکت مایع لنفاوی که مواد مضر را از بدن پاک می­ کند کمک می­ کند[۴۵].

بصیری مقدم و همکاران نیز در مطالعه خود بیان ‌می‌کنند که ماساژ نوزاد بر ضربان قلب، تنفس و میزان اشباع خون شریانی آن ها تأثیر دارد و خصوصاًً ‌در مورد نوزادان نارس این موارد بایستی مانیتور شوند[۴۶].

منافع ماساژ برای والدین

والدین زمانی که نوزاد را ماساژ می­ دهند کاملاً بر روی او متمرکز شده و در تعامل با او می­باشند که این عمل می ­تواند برای آن ها لذت بخش بوده[۳۷, ۴۵] و باعث تمدد اعصاب شود. همچنین والدین به طبع ماساژ وقت زیادی با نوزاد می­گذرانند، نسبت به عکس­العمل او حساس شده و سعی در درک رفتارهای نوزاد ‌می‌کنند. والدینی که بتوانند رفتار نوزاد را درک کنند، به نیازهای او پاسخ مطلوب خواهند داد که باعث افزایش اعتماد به نفس والدین در مراقبت از نوزاد می­ شود. و چون ارتباط والد – نوزاد دو طرفه ‌می‌باشد با توجه به ذهنیت خوشایند نوزاد از ماساژ و تعامل با والدین، در آینده نیز این ارتباط ادامه خواهد داشت و صمیمیت والدین – کودک را افزایش می­دهد[۴۵].

روغن ماساژ کودک

یک روغن گیاه ملایم، که به آسانی جذب پوست شود برای ماساژ کودک بسیار مناسب است[۳۹]. فقط از روغن گیاه تصفیه نشده که به روش سرد تهیه شده است (مثل روغن بادام شیرین، روغن دانه انگور یا روغن زیتون) را استفاده ‌می‌کنند. روغن های معدنی مناسب نیست زیرا منافذ پوست را مسدود می­ کند و به آسانی جذب پوست نمی­ شود. روغن کمک می­ کند تا دستهای ماساژ دهنده به نرمی روی بدن نوزاد حرکت کند و اجازه می­دهد بدون ایجاد اصطکاک به مالشهای طولانی با فشار مناسب و مستمر بپردازند. روغن باعث نرمی پوست شده و خشکی را کاهش و یا آن را کاملاً متوقف می­ کند[۴۵]. نوزادانی که با روغن ماساژ داده می­شوند، ماساژ تأثیرات آرام بخشی بیشتری در آن ها دارد. این نوزادان کمتر فعال هستند، رفتارهای استرسی کمتری نشان می­ دهند و سطح کورتیزول بزاق­شان پایین است[۳۷].

مروری بر متون

۱. Helthو همکاران در یک مطالعه پدیده­شناسی در بخش NICU بیمارستان کپنهاک دانمارک، از تجربیات زندگی پدرانی که تماس پوست به پوست(skin – to –skin) با نوزاد بستری در بخش NICU داشتند، انجام داده ­اند. در این مطالعه از ادراک وسیع و عمیق تجربیات آن ها در چهارچوب نظری برای تفسیر داده ­ها استفاده­شده­است. آن ها پدرانی را که زبان دانمارکی می­دانستند و نوزادشان هنگام تولد ۳۵ هفته سن داشت و حداقل به مدت یک هفته در بخش مراقبت­های ویژه نوزادان بستری بود، را وارد مطالعه نمودند و وجود هر گونه سوء مصرف مواد توسط پدر یا مادر و وجود بیماری شدید نوزاد باعث خروج­شان از مطالعه می­شد.

از بین ۸ پدری که به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شده­بودند، ۵ نفرشان توانایی و اشتیاق شرکت در مطالعه را داشتند و وارد مطالعه شدند. آن ها سن بین۳۷-۲۸ سال دلشتند و ۴ نفر کارمند و ۱ نفر تحصیلات دانشگاهی داشت و همه برای بار اول پدر شده بودند. مصاحبه انجام شده در طول ۲ هفته، با رضایت پدران به صورت دیجیتالی ضبط شد که به مدت ۴۵-۳۰ دقیقه بود. مصاحبه و جمع ­آوری اطلاعات با بهره گرفتن از دو مجموعه سؤال ۹ و ۱۰ تائی که ‌بر اساس ‌چارچوب‌ها و نظریات پرستاری نوزادان تدوین شده­بود، انجام گرفت.

تجزیه و تحلیل داده ­ها با بهره گرفتن از روش brincolage به صورت دستی انجام شد. بدین صورت که:

1. 1. مصاحبه انجام شده از روی نوار، کلمه به کلمه روی کاغذ نوشته شد

1. 1. با توجه ویژه به نوار و مطالب نوشته شده، نکات دارای اهمیت مشخص شدند

1. 1. این نکات تفسیر شدند

1. عنوان­بندی انجام شد و عنوان­های مشابه باهم ادغام شدند.

سه موضوع مهم به عنوان نتیجه نهایی فرایند تجزیه و تحلیل حاصل شد:

کفایت والدینی

می‌دانیم که سازش با داوری متفاوت است، زیرا بین داوری و سازش دادن اختلاف اساسی وجود دارد. راه حلی که سازش دهنده میانجی پیشنهاد می‌کند باید مورد قبول اشخاص ذی‌نفع قرار بگیرد و تا زمانی که طرفین راه حل مذبور را قبول نکرده باشند برای آنان الزامی و لازم الاجرا نخواهد بود. درحالی که تصمیم داور برای اشخاص ذی‌نفع بدون نیاز به پذیرش آن الزامی است.^[۷۷]میانجنیگری نهادی است که توسط آن طرفین دعوا تلاش می‌کنند از طریق شخص ثالث که میانجی(سازش دهنده) نامیده می‌شود اختلاف خود را از طریق دوستانه حل نمایند. سازش نیز نهادی است که توسط آن طرفین خود یا به وسیله شخص ثالث سعی می‌کنند تا به اختلافات خود پایان دهند. در حقوق فرانسه نیز برخی از حقوق ‌دانان برآنند که سازشگر، تنها طرفین را بسوی یک راه حل قابل قبول هدایت می‌کند، ولی میانجی علاوه بر آن می‌تواند پیشنهادات یا توصیه هایی برای پایان دادن به دعوی ارائه نماید. با این وجود امروزه دکترین غالب بر آن است که هیچ گونه تفاوت بنیادی بین این دو نهاد وجود ندارد و سازشی که با دخالت یک فرد ثالث انجام می‌پذیرد در واقع یک میانجیگری است. باید توجه داشت که در حقوق ایران نیز داوران تنها در صورتی مجاز به میانجیگری هستند که این اختیار توسط اصحاب دعوی به آن ها اعطا شده باشد. این معنا از مفهوم مخالف قسمت اول ماده ۴۸۳ ق.آ.م بر می‌آید: «در صورتی که داورها اختیار صلح داشته باشند می‌توانند دعوا را به صلح خاتمه دهند…» به عبارت دیگر اقدام داوران به عنوان میانجی نیاز به تصریح دارد و در صورت سکوت شرط یا قرارداد داوری، داور از اقدام به مصالحه طرفین و ایفای نقش میانجی یا سازشگر ممنوعع خواهد بود.^[۷۸]

با مقدمه ای که بیان شد بین داوری و سازش تفاوت وجود دارد، اما این بدان معنا نیست که اگر طرفین با تراضی اقدام به درخواست داوری نمایند داوران نمی‌توانند گامی در جهت صلح و سازش طرفین بردارند. چرا که فلسفه وجود داوری حل اختلاف به دور از اطاله دادرسی در دادگاه است. اما، همان طور که دادگاه می‌تواند اقدامی درجهت سازش طرفین به عمل آورد داور نیز از این امر مستثنی نیست.شاید بتوان گفت یکی از موارد مهمی که از طریق آن می شود دعاوی مطروحه را به صلح و رضایت طرفین خاتمه داد، مبحث داوری است. لذا این عقیده که اکثرا بر این باورند که داوری فقط در دعاوی خانوادگی قابل طرح و استفاده می‌باشد و تنها در پرونده هایی مانند طلاق و دعاوی دیگر مرتبط با طلاق می توان از داور و نظراتش بهره برد باوری صحیح نیست. چرا که حسب اختیار و اجازه حاصله از مفاد قانون آیین دادرسی در دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی، کلیه اشخاص در صورت داشتن شرایط می‌توانند دعاوی خود را به داوری ارجاع دهند.

کلیه اشخاص حق دارند با توافق یکدیگر اختلافشان را از طریق داوری و حکمیت یک یا چند نفر حل و فصل کنند و تفاوتی نمی کند که اختلاف آن ها در دادگاه طرح شده یا نشده باشد و یا اینکه در چه مرحله ای رسیده باشد^[۷۹] در همین راستا ماده ۴۵۴ ق.آ.م بیان می‌کند: «کلیه اشخاصی که اهلیت اقامه دعوی دارند می‌توانند با تراضی یکدیگر منازعه و اختلاف خود را خواه در دادگاه ها طرح شده یا نشده باشد و در صورت طرح در هر مرحله ای از رسیدگی باشد، به داوری یک یا چند نفر ارجاع دهند.» ‌بنابرین‏ با پذیرش قاعده کلی فوق، این نتیجه حاصل می‌گردد که یکی از موارد اختلاف، به امور حسبی مربوط می‌گردد لذا، طرفین در صورت اختلاف می‌توانند برای تسریع در روند اختلافات بویژه در بحث ما که امور حسبی است به داوری مراجه نمایند.

طرفین پرونده یا یکی از آن ها پیش از اقامه دعوا می‌توانند به ‌طور کتبی از دادگاه بدوی درخواست کنند که طرف دیگر را برای سازش دعوت کند اما در بیشتر مواقع، طرفین طرح دعوا کرده و در جریان رسیدگی دادگاه و با تشویق قاضی به سازش می‌رسند. لازم به ذکر است همیشه حل اختلاف از طریق سازش توسط دادگاه به عمل نمی‌آید گاهی صلح و سازش توسط داوران صورت می‌گیرد خواه، دعوی مربوط به امور حسبی باشد و خواه، مربوط به امور دیگر. ماده‌ی۴۸۳ قانون آیین دادرسی بیانگر همین امر است. در این ماده آمده است:«در صورتی که داوران اختیار صلح داشته باشند. می‌توانند دعوی را به صلح خاتمه دهند. در این صورت صلح نامه‌ای که به امضای داوران رسیده باشد معتبر و قابل اجرا است.»

لازم به ذکر است در صورتی که طرفین توسط دادگاه و در فرض ما توسط داور به سازش برسند، باید موضوع سازش و شرایط آن به ترتیبی که واقع شده است، در صورت‌مجلس منعکس شود و به امضای دادرس یا دادرسان و طرفین برسد؛ دادگاه نیز پس از حصول سازش میان طرفین، رسیدگی را ختم و به صدور گزارش اصلاحی مبادرت می‌کند. گزارش اصلاحی که بر اساس مواد ۱۷۸ تا ۱۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی از سوی دادگاه صادر می‌شود، نسبت به طرفین و وراث و قائم‌مقام قانونی آنان نافذ و معتبر است و مانند احکام دادگاه‌ها به اجرا گذاشته می‌شود.بر اساس ماده ۱۸۴ این قانون، «دادگاه پس از حصول سازش بین طرفین به شرح فوق رسیدگی را ختم و به صدور گزارش اصلاحی مبادرت می‌کند. مفاد سازش‌نامه که طبق مواد فوق تنظیم می‌شود، نسبت به طرفین، وراث و قائم‌مقام قانونی آن ها نافذ و معتبر است و مانند احکام دادگاه‌ها به موقع اجرا گذاشته می‌شود، چه اینکه مورد سازش مخصوص به دعوای مطروحه بوده یا شامل دعاوی یا امور دیگری باشد».ماهیت سازش طرفین در دادگاه، عقد صلح است؛ همچنان‌ که فرهنگستان ایران در خردادماه ۱۳۱۴ واژه «سازش» را در برابر اصطلاح «صلح» قرار داد، نتیجه عملی که طرفین انجام می‌دهند، عقد صلح «‌در مورد تنازع» شمرده می‌شود و مشمول احکام و آثار آن است. از این ‌رو لازم است مانند عقود دیگر دارای شرایط صحت مذکور در ماده ۱۹۰ قانون مدنی باشد.

گزارش اصلاحی، از نظر ماهوی یک قرارداد واقعی است و اعتبار و اثر آن تابع قواعد عمومی قانون مدنی است. ‌بنابرین‏ اگر ایجاب این سازش نزد دادرس واقع شود، پیش از قبول طرف دیگر اثر حقوقی ندارد. به همین جهت، ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی اعلام می‌کند: «هرگاه سازش محقق نشود، تعهدات و گذشت‌هایی که طرفین هنگام تراضی به سازش به عمل آورده‌اند، لازم الرعایه نیست.»تنظیم گزارش اصلاحی عملی قضایی نیست و به همین دلیل، از اعتبار امر قضاوت‌شده استفاده نمی‌کند. دو طرف سازش، در عین حال که مانند سایر پیمان‌گذاران باید مفاد قرارداد را محترم شمارند، می‌توانند ابطال آن را به سبب مخالفت با نظم عمومی یا اشتباه و اکراه از دادگاه بخواهند همچنین حق دارند فسخ سازش را به سبب تدلیس، عیب و امثال آن تقاضا کنند، مگر این که از اوضاع و احوال برآید که از حق خیار خود گذشته‌اند و مایلند، به گونه‌ای قاطع، به دعوا پایان بخشند؛ وانگهی، ماهیت قراردادی که بسته می‌شود «صلح» است.

دسته ای، اعتقادشان بر این است که قوانین حقوقی را به هیچ وجه نباید مانند قوانین طبیعی و یا عقلی دانست، زیرا قوانین حقوقی هیچ واقعیتی در ورای خود ندارند، واقعیت آن ها همین واقعیت جعلی و اعتباری و وضعی است که قانون گذار به آن ها می بخشد. پیش از آن که قانون گذار، قانونی را وضع کند از هیچ واقعیتی برخوردار نیست و پس از آن که قانون گذار آن را وضع کرد نیز قابل نسخ می‌باشد و ارزش و اعتباری نخواهد داشت.

اما قائلین ‌به این دیدگاه ‌در مورد این که قانون گذار کیست و چه کسی حق وضع قواعد حقوقی را دارد دارای اختلاف نظرند، که خود موجب پدید آمدن مکاتبی شده است، مکاتب تاریخی و پوزیتیویستی حقوق از جمله این مکاتب هستند.

دسته ای، منشأ قانون را طبیعی و فطری می دانند و معتقدند عقل بشر و فطرت بشر هر چیز را لازم الاتباع بداند باید پیروی کرد بعبارتی فطرت یا طبیعت، الزام قانون را مشخص می‌کند. این می شود نظر حقوق طبیعی . یکی هم می‌گوید جامعه است. پوزیتویسم اجتماعی، می‌گوید؛ صرف اینکه جامعه پیرو قانون باشد و آن را معتبر بشناسند این الزام قانونی دارد و الزام قانونی ، قانون برخواسته از اقبال ، پذیرش و پیروی جامعه می‌باشد، عمر اعتبار قانون پذیرش جامعه است حتی اگر هنوز نسخ نشده باشد . اما بعضی اعتبار قانون را در حقوق موضوعه می دانند. تا دولت آن را نسخ نکرده معتبر است و هر چه دولت وضع کرده اعتبار و الزام دارد و الزام قانون از تصویب و دستور دولت بر می‌آید، این همان گفتمان پوزیتویسم حقوقی محض است.

بعضی هم آن را برخواسته از اخلاق می دانند و قایل به الزام اخلاقی قانون می‌باشند. جایگاه دورکیم در این میان کدام است؟ آیا دورکیم الزام قانون را در حقوق طبیعی می‌داند؟ یا درحقوق موضوعه؟ دورکیم منشأ قانون را در جامعه می‌داند و معتقد است قانون از استقبال و پذیرش جامعه اعتبار می‌گیرد و منشأ الزام قانون هم در جامعه است. این جامعه و آگاهی جمعی که در جامعه هست، می شود اخلاق.^[۱۵۴]‌بنابرین‏ دورکیم معتقد به الزام اخلاقی قانون می‌باشد. همان اخلاق برخواسته از وجدان و شعور جمعی که به تفصیل بررسی کردیم. در ادامه الزام اخلاقی قانون را تحلیل می‌کنیم و ضمن شناسایی نظر دورکیم، نظر خود را در خلال نقد الزام اخلاقی برای قانون بیان می‌کنیم.

آیا این واقعیت که یک رفتار بر اساس استاندارد های متعارف جامعه، غیراخلاقی دانسته می‌شود کافی است برای اینکه آن رفتار به وسیله نظام حقوقی قابل مجازات باشد؟ آیا به لحاظ حقوقی می‌توان اخلاق رایج را اجبار و اعمال نمود؟ آیا رفتار غیر اخلاقی رایج باید جرم تلقی گردد؟

غیراخلاقی بودن یک رفتار به تنهایی جرم‌ انگاری آن را موجه نمی‌کند و مقنن باید با بهره گرفتن از معیار هایی غیر از صرف غیر اخلاقی بودن، عملی را جرم تلقی کند. به ‌عنوان مثال قاعده ی لاضرر ، حال چه این ضرر متوجه منافع شخصی باشد و مستقیم یا غیر مستقیم شخصی از اجزای جامعه را متضرر گرداند ، چه اینکه متوجه ارزش ها و اصول جامعه باشد. و یا حتی معیار دیگری که می توان برشمرد معیار حمایت گرایی اخلاق باشد.^[۱۵۵] ‌بنابرین‏، الزام اخلاقی قانون دورکیم به دور از خطا نیست. چرا که به ‌کارگیری این مکتب در رویه قضایی منجر به قربانی شدن اصل قانونی بودن جرایم و مجازات‌ها می‌شود، اصلی که : «ایجاب می‌کند جرایم تا آنجا که ممکن است به دقت تعریف شوند تا هر کس بتواند با قطعیت نسبی از پیش بگوید چه عملی جرم است و چه عملی جرم نیست.»^[۱۵۶] حال آنکه نتیجه اعمال مکتب اخلاق‌گرایی حقوقی این است که هر عملی، اگر هیئت منصفه پس از ارتکاب، آن را غیراخلاقی بداند، می‌تواند جرم تلقی شود.

جرم‌انگاری، مستلزم موجه‌سازی است، چراکه از یک سو منجر به مجازات مرتکبین آن عمل می‌شود و از دیگر سو موجب محدودیت آزادی افرادی می‌شود که از ترس مجازات، مرتکب آن عمل نمی‌شوند. ‌بنابرین‏ به صرف مخالفت یک عمل با اخلاق متعارف نمی‌توان آن را جرم تلقی و مجازات کرد؛ بلکه باید دلایل دیگری برای موجه ‌سازی این جرم‌انگاری ارائه نمود. اما در مقابل نمی توان چنان که گفته شد؛ به تنهایی، معیار ورود ضرر به دیگران را نیز ملاک دانست.

چراکه، فرق مهمی میان ترغیب اشخاص به وسیله ترس از مجازات، به خودداری از ارتکاب فعل مضر به حال دیگران و ترغیب آنان به خودداری از انجام اعمال ناقض اخلاق متعارف (و چه بسا غیر مضر برای دیگران) وجود دارد. وقتی هیچ قربانی‌ای وجود ندارد و ضرری به دیگران وارد نشده، بلکه صرفاً یک قاعده اخلاقی نقض شده است، این نظر که همچنان مجازات به عنوان یک مکافات مناسب برای بی‌اخلاقی لازم است قابل دفاع نیست و بنظر نگارنده دولت نباید وارد مقوله الزام اخلاق متعارف جامعه ‌شود بلکه باید از طریق تامین آزادی افراد در جامعه این کارکرد را به خود جامعه بسپارد.

گرچه دورکیم در کارهای نخستین خود واقعیت‌ های اجتماعی را از بعد الزام و خارجی بودنشان مورد بررسی قرار می‌داد و علاقه‌ عمده ‌اش معطوف به عملکرد نظام قضایی بود، اما بعدها نظرهایش را به گونه‌ای بنیادی تغییر داد. دورکیم در سن کمال تأکید می‌کرد: « که واقعیت‌های اجتماعی و به ویژه قواعد اخلاقی تنها در صورت درونی‌ شدن در وجدان فردی، به راهنما و نظارت‌کننده‌ مؤثر رفتار بشر تبدیل می‌شوند، ضمن آن که همچنان مستقل از افراد باقی خواهند ماند.»^[۱۵۷] ‌بنابرین‏ نظر، الزام دیگر تحمیل صرف نظارت‌ های خارجی بر اراده فردی نخواهد بود، بلکه شکل یک اجبار اخلاقی برای اطاعت از قانون را به خود خواهد گرفت. بدین معنی، جامعه چیزی هم فراسوی ما و هم در درون ما است. دورکیم از آن پس می‌کوشید تا واقعیت ‌های اجتماعی را تنها نه به عنوان پدیده ‌های بیرونی و واقع در جهان چیزهای خارج از افراد مورد بررسی قرار دهد، بلکه درصدد بود تا این واقعیت ‌ها را از دید کنشگران اجتماعی و پژوهشگر جامعه ‌شناس در نظر آورد.^[۱۵۸] این بدان معنا است که دورکیم الزام و اجباری را که لازمه ی پیروی از قانون می‌داند همان تعالیم نهادینه شده ی اخلاقی است که در جریان پرورش و تعلیم ، فرد را ملزم به پیروی می‌سازد.

‌به این ترتیب دورکیم به بررسی نیروهای نظارت درونی شده در وجدان فردی کشانده شد. دورکیم که مجاب شده بود که جامعه باید در درون فرد حضور داشته باشد، به پیروی از منطق نظریه خودش به بررسی دین وادار شده بود، زیرا دین یکی از آن نیروهایی بود که در درون افراد احساس الزام اخلاقی به هواداری از درخواست‌ های جامعه را ایجاد می‌کرد.^[۱۵۹]

فصل چهارم – تعامل حقوق و اخلاق