. همان:البقره/۱۰۵؛الحشر/۱۱؛البینه/۶؛الاحزاب/۷۳٫ ↑
. همان: البینه/۶٫ ↑
. «هدف این بود که خداوند مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را(از مؤمنان جدا سازد و آنان را)عذاب کند، و خدا رحمت خود را بر مردان و زنان باایمان بفرستد خداوند همواره آمرزنده و رحیم است! همان: الاحزاب/۷۳٫ ↑
. «اى اهل کتاب! شما هیچ آیین صحیحى ندارید، مگر اینکه تورات و انجیل و آنچه را از طرف پروردگارتان بر شما نازل شده است، برپا دارید. ولى آنچه بر تو از سوى پروردگارت نازل شده،(نه تنها مایه بیدارى آن ها نمىگردد، بلکه)بر طغیان و کفر بسیارى از آن ها مىافزاید. بنابراین، از این قوم کافر،(و مخالفت آن ها،)غمگین مباش! آن ها که ایمان آوردهاند، و یهود و صابئان و مسیحیان، هر گاه به خداوند یگانه و روز جزا، ایمان بیاورند، و عمل صالح انجام دهند، نه ترسى بر آن هاست، و نه غمگین خواهند شد.» همان: المائده/۶۸-۶۹٫ ↑
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
. طباطبائی،محمّد حسین،المیزان فی تفسیر القرآن،۶/۶۷٫ ↑
. «افراد باایمان نباید به جاى مؤمنان، کافران را دوست و سرپرست خود انتخاب کنند و هر کس چنین کند، هیچ رابطهاى با خدا ندارد(و پیوند او بکلّى از خدا گسسته مىشود)مگر اینکه از آن ها بپرهیزید(و به خاطر هدفهاى مهمترى تقیّه کنید). خداوند شما را از(نافرمانى)خود، بر حذر مىدارد و بازگشت(شما)به سوى خداست. »القرآن الکریم: آل عمران/۲۸٫ ↑
. و اگر این سبب زایل گردد، نهیی وجود ندارد. چرا که قرآن کریم به پیروانش امر می کند که به اهل کتاب نیکی کنند و مادامی که اذیّت و آزاری نسبت به مسلمانان از طرف ایشان رخ نداده است. «لَّا یَنْهَئکمُُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقَاتِلُوکُمْ فىِ الدِّینِ وَ. . . » همان: الممتحنه ی/۸-۹٫ ↑
. «الظَّالِمُونیَأَیهَُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ الْیهَُودَ وَ النَّصَارَى أَوْلِیَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ وَ. . . »«اى کسانى که ایمان آوردهاید! یهود و نصارى را ولّى(و دوست و تکیهگاه خود،)انتخاب نکنید! آن ها اولیاى یکدیگرند و کسانى که از شما با آنان دوستى کنند، از آن ها هستند خداوند، جمعیّت ستمکار را هدایت نمىکند(ولى)کسانى را که در دلهایشان بیمارى است مىبینى که در(دوستى با آنان)، بر یکدیگر پیشى مىگیرند، و مىگویند:«مىترسیم حادثهاى براى ما اتفاق بیفتد(و نیاز به کمک آن ها داشته باشیم!)»شاید خداوند پیروزى یا حادثه دیگرى از سوى خود(به نفع مسلمانان)پیش بیاورد و این دسته، از آنچه در دل پنهان داشتند، پشیمان گردند!»القرآن الکریم: المائده/۵۱-۵۲٫ ↑
. طبری،ابوجعفر محمّد بن جریر؛جامع البیان فی تفسیر القرآن،۶/۱۸۰٫ ↑
. زمخشرى، محمود؛الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ۱/۶۴۲٫ ↑
. القرآن الکریم: البقره/۴۱٫ ↑
. همان: البقره/۸۸-۹۱٫ ↑
. همان: البقره/۱۰۵، آل عمران/۷۰/۱۱۲،النساء/۱۵۵-۱۵۶، المائده/۴۱/۶۴٫ ↑
. طباطبائی،محمّد حسین،المیزان فی تفسیر القرآن،۲/۲۲۲- ۲۲۵؛محلى، جلال الدین/سیوطى،جلال الدین،تفسیر الجلالین،۱۷٫ ↑
. سمرقندی، ابونصرمحمّد بن مسعود بن عیاش، تفسیرالعیاشى،۱/۴۹،ح ۶۹٫ ↑
. سیوطى، جلال الدین، الدر المنثور فى تفسیر بالمأثور، ۱/۸۸٫ ↑
. مىگویند: «آن از طرف خداست!»با اینکه از طرف خدا نیست، و به خدا دروغ مىبندند در حالى که مىدانند! »القرآن الکریم: آل عمران/۷۵٫ ↑
. «یا مىگویید: «ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط، یهودى یا نصرانى بودند»؟! بگو: «شما بهتر مىدانید یا خدا؟!(و با اینکه مىدانید آنها یهودى یا نصرانى نبودند، چرا حقیقت را کتمان مىکنید؟)»و چه کسى ستمکارتر است از آن کس که گواهى و شهادت الهى را که نزد اوست، کتمان مىکند؟! و خدا از اعمال شما غافل نیست. » همان: البقره/۱۴۰٫ ↑
. زحیلی، وهبه بن مصطفی؛ التفسیرالمنیرفی العقیده والشریعه و المنهج،۱/۳۲۴٫ ↑
. «اى اهل کتاب ! چرا درباره ابراهیم، گفتگو و نزاع مىکنید(و هر کدام، او را پیرو آیین خودتان معرفى مىنمایید)؟! در حالى که تورات و انجیل، بعد از او نازل شده است! آیا اندیشه نمىکنید؟! شما کسانى هستید که درباره آنچه نسبت به آن آگاه بودید، گفتگو و ستیز کردید چرا درباره آنچه آگاه نیستید، گفتگو مىکنید؟! و خدا مىداند، و شما نمىدانید. ابراهیم نه یهودى بود و نه نصرانى بلکه موحّدى خالص و مسلمان بود و هرگز از مشرکان نبود. سزاوارترین مردم به ابراهیم، آنها هستند که از او پیروى کردند، و(در زمان و عصر او، به مکتب او وفادار بودند همچنین)این پیامبر و کسانى که(به او)ایمان آوردهاند(از همه سزاوارترند)و خداوند، ولىّ و سرپرست مؤمنان است.» القرآن الکریم:آل عمران/۶۵-۶۸٫ ↑
. «آیا هنگامى که مرگ یعقوب فرا رسید، شما حاضر بودید؟! در آن هنگام که به فرزندان خود گفت: «پس از من، چه چیز را مىپرستید؟»گفتند: «خداى تو، و خداى پدرانت، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق، خداوند یکتا را، و ما در برابر او تسلیم هستیم.» همان: البقره/۱۳۳٫ ↑
. القرآن الکریم: البقره/۱۳۶٫ بگویید: «ما به خدا ایمان آوردهایم و به آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و پیامبران از فرزندان او نازل گردید، و(همچنین)آنچه به موسى و عیسى و پیامبران(دیگر)از طرف پروردگار داده شده است، و در میان هیچ یک از آنها جدایى قائل نمىشویم، و در برابر فرمان خدا تسلیم هستیم(و تعصبات نژادى و اغراض شخصى، سبب نمىشود که بعضى را بپذیریم و بعضى را رها کنیم. ↑
. «(به خاطر آورید)هنگامى که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونى آزمود. و او به خوبى از عهده این آزمایشها برآمد. خداوند به او فرمود: «من تو را امام و پیشواى مردم قرار دادم!»ابراهیم عرض کرد: «از دودمان من(نیز امامانى قرار بده!)»خداوند فرمود: «پیمان من، به ستمکاران نمىرسد!(و تنها آن دسته از فرزندان تو که پاک و معصوم باشند، شایسته این مقامند)» همان: البقره/۱۴۰؛آل عمران/۶۵؛البقره/۱۲۴٫ ↑
. «(به یاد آورید)زمانى را که ابراهیم گفت: «پروردگارا! این شهر[مکّه]را شهر امنى قرار ده! و من و فرزندانم را از پرستش بتها دور نگاه دار! پروردگارا! آنها[بتها]بسیارى از مردم را گمراه ساختند! هر کس از من پیروى کند از من است وهرکس نافرمانى من کند،تو بخشنده ومهربانى! » همان: ابراهیم/۳۵-۳۶٫ ↑
. «پروردگارا! ما را تسلیم فرمان خود قرار ده! و از دودمان ما، امتى که تسلیم فرمانت باشند، به وجود آور! و طرز عبادتمان را به ما نشان ده و توبه ما را بپذیر، که تو توبهپذیر و مهربانى!» القرآن الکریم:البقره/۱۲۸٫ ↑
.«آیینى را براى شما تشریع کرد که به نوح توصیه کرده بود و آنچه را بر تو وحى فرستادیم و به ابراهیم و موسى و عیسى سفارش کردیم این بود که: دین را برپا دارید و در آن تفرقه ایجاد نکنید! و بر مشرکان گران است آنچه شما آنان را به سویش دعوت مى کنید! خداوند هر کس را بخواهد برمىگزیند، و کسى را که به سوى او بازگردد هدایت مىکند.». همان:آل عمران/۶۸،الشوری/۱۳٫ ↑
. «جز افراد سفیه و نادان، چه کسى از آیین ابراهیم،(با آن پاکى و درخشندگى،)روىگردان خواهد شد؟! ما او را در این جهان برگزیدیم و او در جهان دیگر، از صالحان است.» همان:البقره/۱۳۰٫ ↑
. «. . .(اهل کتاب)گفتند: «یهودى یا مسیحى شوید، تا هدایت یابید!»بگو: «(این آیینهاى تحریف شده، هرگز نمىتواند موجب هدایت گردد،)بلکه از آیین خالص ابراهیم پیروى کنید! و او هرگز از مشرکان نبود! بگویید: «ما به خدا ایمان آوردهایم و به آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهیم و. . . و پیامبران(دیگر)از طرف پروردگار داده شده است، و در میان هیچ یک از آنها جدایى قائل نمىشویم، و در برابر فرمان خدا تسلیم هستیم(و تعصبات نژادى و اغراض شخصى، سبب نمىشود که بعضى را بپذیریم و بعضى را رها کنیم.)اگر آنها نیز به مانند آنچه شما ایمان آوردهاید ایمان بیاورند، هدایت یافتهاند و اگر سرپیچى کنند، از حق جدا شدهاند و خداوند، شر آنها را از تو دفع مىکند و او شنونده و داناست. رنگ خدایى(بپذیرید! رنگ ایمان و توحید و اسلام)و چه رنگى از رنگ خدایى بهتر است؟! و ما تنها او را عبادت مىکنیم. بگو:«آیا درباره خداوند با ما محاجه مىکنید؟!درحالى که او،پروردگار ما و شماست و. . . » همان:البقره/۱۳۴-۱۴۱٫ ↑
. زحیلی، وهبه بن مصطفی؛ تفسیر الوسیط، ۱/۶۱٫ ↑
. طنطاوی، محمد؛ بنواسرائیل فی القرآن و السنه، ۱۵۸-۱۵۹٫ ↑
. «و او و لوط را به سرزمین(شام)- که آن را براى همه جهانیان پربرکت ساختیم- نجات دادیم!» القرآن الکریم: الانبیاء/۷۱٫ ↑
. «و او و لوط۸را به سرزمین(شام)- که آن را براى همه جهانیان پربرکت ساختیم- نجات دادیم ! » همان: الانبیاء/۷۱٫ ↑
. طباطبائی،محمّد حسین،المیزان فی تقسیر القرآن، ۱۴/۳۰۳٫القرآن الکریم:العنکبوت/۲۶٫ ↑
. طبرسی،فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۷/۸۸٫ ↑
. القرآن الکریم: الأعراف/۱۳۷٫ ↑
.«اى قوم من، به زمین مقدسى که خدا برایتان مقرر کرده است داخل شوید و بازپسمگردید که زیان دیده باز مىگردید.» القرآن الکریم: المائده/۲۱٫ ↑
. «موسى۷به قومش گفت: از خدا مدد جویید و صبر پیشه سازید که این زمین از آن خداست و به هر کس از بندگانش که بخواهد آن را به میراث مىدهد. و سرانجام نیک از آن پرهیزگاران است..» همان: الأنبیاء/۱۰۵-۱۰۶٫ ↑
.کتاب مقدس: ۲سموئیل،۷/۴-۱۶٫جالب توجه است که در کتاب مقدس وعده ی الهی مبنی بر بندگی نمودن برای خدا بوده و ساخت خانه ی خدا نیز توسط بنده ی پاک خدا که تا قیامت سلطنت خواهد نمود(حضرت اسماعیل ۷و خاندان وی تا محمّد۶)صورت می پذیرد. ↑
. القرآن الکریم:الأعراف/۱۶۷- ۱۶۸٫ ↑
. طباطبائی،محمّد حسین،المیزان فی تقسیر القرآن،۸/۲۹۷٫ ↑
. القرآن الکریم: الأسراء/۱۰۴٫ ↑
. همان: الأسراء/۷٫ ↑
. کتاب مقدس: ۲سموئیل،۷/۴-۱۶٫القرآن الکریم:البقره/۱۲۷؛ ابراهیم/۳۷٫ ↑
. قطب،سید؛ فی ظلال القرآن،۴/۶۳۳٫ ↑
. «و گفتند: «هرگز آتش دوزخ، جز چند روزى، به ما نخواهد رسید.»بگو: «آیا پیمانى از خدا گرفتهاید؟!- و خداوند هرگز از پیمانش تخلف نمىورزد- یا چیزى را که نمىدانید به خدا نسبت مىدهید»؟!آرى، کسانى که کسب گناه کنند، و آثار گناه، سراسر وجودشان را بپوشاند،آنها اهل آتشند و جاودانه در آن خواهند بود.»القرآن الکریم:آل عمران/۲۳-۲۴٫ ↑
. طبق نظر اکثر مفسرین منظور از(سیئه)، شرک به خداوند است. آوردن عبارت(احاطت به خطیئته)بلافاصله بعد از آن در واقع بدین معنی اشاره دارد که گناه چنانچه صاحب و فاعل آن را در بر گیرد تمام وجود و سراسر قلب وی را احاطه می کند به طوریکه او را از ایمان محروم ساخته و مانع از جاری شدن حق بر زبان او می گردد. آلوسى، محمود، روح المعانى فى تفسیر القرآن العظیم،۱/۳۰۶٫سیوطی،جلال الدین،الدر المنثور فی تفسیر بالمأثور،۱/۸۵٫ ↑
.(و از طرف دیگر موضوع «تحابط»که گناه طاعت را محو کند و از بین ببرد باطل و دلیل بر بطلان آن دلالت کرده است)طبرسی،فضل بن حسن،مجمع البیان فی تفسیر القرآن،۱/۲۹۳-۲۹۴٫ ↑
|
[دوشنبه 1400-09-29] [ 03:42:00 ق.ظ ]
|
